พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อัชฌาจาร |
น. อชฺฌาจาร. | |||
อัชฌาสัย |
น. อชฺฌาสย. (ดู อัธยาศัย) | |||
อัญขยม |
วิ. อหํ [อัญขยม ข้า, ข้าพเจ้า. (ข. อญขฺญุํ ว่า ข้าพเจ้า).] | สัพพนาม | ||
อัญชลี |
น. อญฺชลิ. อญฺชลี. อญฺชลิกา, ปญฺชลี, | กราบไหว้บูชา | ||
อัญชัน |
น. อชฺชุน. กุชฺชล. | พืช, ไม้เถา | ||
อัญชันขาว |
น. เสตสุมนกุลีน., สุมนมกุลเสต., | พืช, ไม้เถา | ||
อัญชันดำ |
น. นีลปุปฺผ., | พืช, ไม้เถา | ||
อัญชันเขียว |
น. กุฏช. คิริมลฺลิกา, คิริกณฺณิกา, อปราชิตา, นีลปุปฺผิ, | พืช, ไม้เถา | ||
อัญชันแดง |
น. คิริกณฺณิกา, | พืช, ไม้เถา | ||
อัญชุลี |
ดู อัญชลี. | กราบไหว้บูชา | ||
อัญมณี |
น. รตน., มณิ.
อัญมณี น. รัตนชาติที่เจียระไนแล้ว,… |
ดินหินแร่ธาตุ, รัตนะ | ||
อัญเชิญ |
น. ปติฏฺฐาปน., อธิการนิโยชน., | |||
อัญเดียรถีย์ |
น. อญฺญติตฺถิย. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
อัฐ |
น. ธน., รูปิย., รูปี, มาสก. | เงินตรา | ||
อัฐบาน |
น. อฏฺฐปาน., | เครื่องดื่ม | ||
อัฐฬส |
ค. อปฺปคฺฆ | |||
อัฐิ |
น. อฏฺฐิ., อฏฺฐิก., ธาตุ, | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
อัฒ |
ค. อฑฺฒ | ปริมาณ | ||
อัฒจันทร์ |
น. อฑฺฒจนฺท. อณฺฑาการรงฺคมณฺฑล.,
อัฒจันทร์ น. รูปครึ่งวงกลม; ที่นั่งเป็นขั้นๆ… |
|||
อัฒภาค |
น. อฑฺฒวิราม. |