พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อังกฤษ |
(English, ภาษา~) | น. อางฺคลภาสา, | ประเทศ, ภาษา | |
อังกาบ |
น. อโนชา, | พืช, ไม้ล้มลุก | ||
อังกูร |
น. องฺกุร. | |||
อังก์ |
ดู องก์.
องก์ น. ตอนหนึ่งๆ ในบทละคร… |
|||
อังคณะ |
น. องฺคณ. | |||
อังคะ |
น. องฺค., | |||
อังคาร |
(เถ้า) | น. ภสฺม., เสฏฺฐิ., ฉาริกา, ขาร. องฺคาร.., ฉุริกา, กลฺล.., องฺคารมสิ. | ||
อังคาร |
(ดาว) | น. กุชคห. | ||
อังคาร |
(วัน) | น. กุชวาร. ภุมฺมวาร. | ||
อังคาส |
(เลี้ยงพระ) | น. ปเวสน., ปริเวสนา, ค. ปริเวสก ก. ปริวิสติ |
||
อังคีรส |
น. องฺคีรส. | |||
อังคุฐ |
น. องฺคุฏฺฐ. | |||
อังสะ |
น. อํสกสาว. อํสจีวร., | |||
อัจกลับ |
น. อคฺฆิกา, ทีปาธาร. | |||
อัจฉรา |
น. อจฺฉรา, | บุคคล, เทวดา | ||
อัจฉริยบุคคล |
ค. วิสิฏฺฐพุทฺธิ วิสิฏฺฐปญฺญ | บุคคล | ||
อัจฉริยบุรุษ |
น. อจฺฉริยปุริส. | บุคคล | ||
อัจฉริยภาพ |
น. อจฺฉริยภาว. | |||
อัจฉริยลักษณ์ |
น. วิสิฏฺฐลกฺขณ., | |||
อัจฉริยะ |
(genius) | น. วิเสส, อจฺฉริย., วิสิฏฺฐพุทฺธิ, วิสิฏฺฐปญฺญา, | บุคคล |