พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หาผู้เสมอมิได้ |
ค. อสม อสมสม อปฺปฏิสม | |||
หาม |
น. สมุพฺพหติ | |||
หามรุ่งหามค่ำ |
กวิ. สพฺพทิวสํ สพฺพรตฺตึ | |||
หาย |
(โรคหาย) | น. โรคูปสม. | โรค | |
หาย |
(แผลหาย) | น. ปริปจฺจน., รูหนา, ค. สํวิรูฬฺห ก. ปริปจฺจติ รูหติ |
||
หายกัน |
ค. นิฏฺฐิตภาร | |||
หายขาด |
(โรค) | ค. อุปสมิต (อุ. อุปสมิตโรโค) | โรค | |
หายตัว |
ดู ล่องหน. | |||
หายนะ |
น. หายน., อาปทา, วิปตฺติ, ปราภว. | |||
หายป่วย |
น. โรคูปสม. ก. เคลญฺญา วุฏฺฐาติ |
|||
หายวับ |
ก. อนฺตรธายติ | |||
หายสนิท |
ดู หายขาด. | |||
หายสาบสูญ |
ก. วิคจฺฉติ | |||
หายห่วง |
ค. นิราลย นิรเปกฺข อกิญฺจน | |||
หายาก |
ค. ทุลฺลภ | |||
หายเหนื่อย |
ค. นิกฺกิลมถ | |||
หายใจ |
น. สาส. สสน., ปาณน., อาณาปาณ., ก. สสติ อณติ อสฺสสติ ปสฺสสติ |
หายใจ | ||
หายใจดัง |
ค. ฆุรุฆุรุปสฺสาสี ก. สสทฺทํ ปสฺสสติ |
หายใจ | ||
หายใจลึก |
น. ทีฆนิสฺสาส. | หายใจ | ||
หายใจหอบ |
น. นิสฺสสน., ก. ทีฆํ นิสฺสสติ, |
หายใจ |