พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หัวหน้าตำรวจ |
น. นครคุตฺติก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้าบาดหลวง |
(bishop) | น. ธมฺมาธิการี. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
หัวหน้าหมู่คณะ |
น. คณี. สงฺฆี. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้าหมู่บ้าน |
น. คามโภชก. คามณิ. คามเชฏฺฐก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้าเผ่า |
น. คณาธิป. กุลปติ. กุลปฺปธาน. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้าแก๊ง |
น. กลหนายก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหลิม |
ค. อติขุทฺทกสีส | ลักษณะทางกาย | ||
หัวหอม |
น. สุกนฺทก. ปลณฺฑุ. | พืช, ไม้ล้มลุก, อาหาร | ||
หัวอก |
ดู ใจ. | จิตใจ | ||
หัวอ่อน |
ดู ว่าง่าย. | ลักษณะนิสัย | ||
หัวเก่า |
ค. ปุราณคติก ปุราณภูต อตีตกาลิก ปริชิณฺณ | |||
หัวเข่า |
ดู เข่า. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
หัวเงื่อน |
น. คณฺฐิ, คณฺฐิกา, | |||
หัวเชื้อสุรา |
น. กิณฺณ., | |||
หัวเดียวกระเทียมลีบ |
ค. เอกก อสหาย อนุปตฺถมฺภก | |||
หัวเถิก |
ค. ขลฺลาต นิกฺเกส | |||
หัวเพลา |
น. อกฺขสีส., | |||
หัวเมือง |
น. นิคม. | |||
หัวเม็ด |
น. ถมฺภวฏฺฏุลกูฏ. | |||
หัวเราะ |
น. เกฬิ, หสน., หสิต., หสฺส. หาส. ปริหาส. ชคฺฆิตา, ก. ชคฺฆติ หสติ ปมฺหยติ ทปฺปติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ |