พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หัวมุม |
ดู มุม. | |||
หัวรถจักร |
น. สยํคามีรถ. | |||
หัวระแหง |
วิ. สพฺพตฺถ สพฺพธิ | |||
หัวรั้น |
ค. อลิก ทุพฺพินีต ทุนฺนิคฺคยฺห อวิเธยฺย อวส มานตฺถทฺธ | ลักษณะนิสัย | ||
หัวราน้ำ |
ค. อธิกปายี สุราโสณฺฑ | |||
หัวริดสีดวงทวาร |
น. วตฺถิ,. | ความผิดปกติทางกาย, โรค | ||
หัวรุนแรง |
ค. อจฺจนฺตคาหี อนฺตคต | ลักษณะนิสัย | ||
หัวล้าน |
ค. ขลฺลาต นิกฺเกส | ลักษณะทางกาย | ||
หัวสมัยใหม่ |
ค. นูตน อชฺชตน วตฺตมานิก อาธุนิก | |||
หัวสิว |
น. ขรปีฬกา, | ความผิดปกติทางกาย | ||
หัวสูง |
ดู มักใหญ่ใฝ่สูง, ทะเยอทะยาน. | ลักษณะนิสัย | ||
หัวหงอก |
น. ปลิตสิร., | ลักษณะทางกาย | ||
หัวหน่าว |
น. โกฏฺฐเหฏฺฐิมงฺค., | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
หัวหน้า |
ค. อุตฺตม ปวร เชฏฺฐ มุข ปมุข อภิมุข อธิปติ อนุตฺตร ว. มุขฺย ปธาน ปาโมกฺข ปร อคฺคญฺญ อุตฺตร ปณีต ปรม เสยฺย คามณิ เสฏฺฐ สตฺตม วิสิฏฺฐ อริย นาค เอก อาสภ อคฺค โมกฺข นายก ปุงฺคว ปุพฺพงฺคม คณาธิป ปุเรกฺขาร |
บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้ากรรมกร |
น. เชฏฺฐปุริส. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้าคณะลูกขุน |
น. ปมาณปุริสเชฏฺฐก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้าคนงาน |
น. กมฺมนฺตปาลก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้าคนเลี้ยงโค |
น. โควินฺท. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหน้างาน |
(boss) | น. กมฺมนฺตนายก. อธิกต. อธิการี. อชฺฌกฺข. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
หัวหน้าตระกูล |
น. กุลเชฏฺฐ. กุลปฺปธาน. กุลปติ. | บุคคล, ตำแหน่ง |