พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สิ้นชีวิต |
น. ชิวิตกฺขย. (ดู ตาย) | เจ้าชู้ | ||
สิ้นดี |
ค. อกมฺมสีลี ปโยชนรหิต | |||
สิ้นท่า |
ค. นิปฺปญฺญ | |||
สิ้นพยศ |
ค. นิทฺโทวจสฺส สุวจ | |||
สิ้นฤทธิ์ |
ค. นิทฺโทวจสฺส สุวจ ปราชิต | |||
สิ้นลม |
น. ปาณาจฺจย. (ดู ตาย) | ตาย | ||
สิ้นศาสดาแล้ว |
ค. อตีตสตฺถุก | ตาย | ||
สิ้นสงสัย |
ค. นิพฺเพมติก นิสฺสํสย | ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
สิ้นสติ |
ค. วิสญฺญี ปมุจฺฉิต ก. วิสญฺญิภาวํ ปาปุณาติ, วิสญฺญีภวติ มุจฺฉติ |
|||
สิ้นสุด |
น. อวสาน., โอสาน., โวสาน., ปริโยสาน., อปวคฺค. นิฏฺฐา, อจฺจย. ปริยาทาน., อปฺปวตฺติ, ก. นิฏฺฐาติ |
|||
สิ้นสุดลงได้ |
ค. ปเมยฺย โอสาปนีย | |||
สิ้นหวัง |
น. วิสาท. เขท. อาสาภงฺค. ค. ฉินฺนาส นิราส นิราลย ภคฺคาส นิรเปกฺข ก. ขียติ |
|||
สิ้นอยาก |
ค. นิตฺตณฺห อนตฺถิก | ต้องการอยาก | ||
สิ้นอาลัย |
ค. นิราลย | |||
สิ้นเชิง |
ค. เกวล สพฺพ สกล นิสฺเสส นิรวเสส อนูน | |||
สิ้นเนื้อประดาตัว |
ค. นิทฺธน อกิญฺจน | |||
สิ้นเปลือง |
น. ชีรณ., ชานิ, ขย. วย. หานิ, ปริหานิ, พฺยย. | |||
สิ้นเรื่อง |
ก. โอสานํ อาปชฺชติ | |||
สิ้นแรง |
น. พลหานิ, วิริยกฺขย. ค. ปริหีนพล ขีณพล ทุพฺพล อปฺปถาม |
|||
สิ้นไป |
น. ขย. ขียน., อปจย. ทาน., อปจิติ, อนภาว. สงฺขย. ค. ขีณ ปริกฺขีณ ก. ขียติ ขิยฺยติ |