พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เบญจมาศ |
น. วิตุนฺน., สุนิสนฺนก. สุนิสนฺนา, สุนิปณฺณก. | |||
เบญจรงค์ |
(ห้าสี) | น. ปญฺจรงฺค., | ||
เบญจวัคคีย์ |
(กลุ่มห้า) | ค. ปญฺจวคฺคิย | ||
เบญจา |
น. จตุตฺถมฺภเวทิกา, | |||
เบญจางคประดิษฐ์ |
น. ปญฺจปฺปติฏฺฐิต., ปญฺจางฺคปติฏฺฐิต., | |||
เบญจเพส |
ค. ปญฺจวีส | |||
เบญพาด |
(ไม้ค้ำยันเสาตะลุง) | น. ถมฺโภปธาริกา, | ||
เบน |
(ความสนใจ) | ค. ปสฺโสนต ปสฺสนินฺน ก. ปสฺสโต นาเมติ, วฺยาวตฺตติ |
||
เบนซิน |
(benzine, น้ำมัน~) | ดู น้ำมันเบนซิน น. อสุทฺธภูมิเตล., |
น้ำมัน, เชื้อเพลิง | |
เบนเข็ม |
สำ. อุมฺมคฺเค ยาติ, มคฺคํ ปริวตฺเตติ, อธิปฺเปตตฺถํ ปริวตฺเตติ | |||
เบนไปข้างหน้า |
ก. ปุรโต นาเมติ | |||
เบรก |
(brake) | น. อปาลมฺพ. ยานนิวตฺตก., น. นิวตฺเตติ |
||
เบลอ |
ดู ไม่ชัด, มัว | |||
เบอร์ |
(number) | น. สงฺขฺยา, คณนา, องฺก. | ||
เบา |
น. ลหุตา ค. ลฆุ ลหุ ลหุก สลฺลหุก อครุ |
|||
เบาความ |
น. อโกสลฺล., อปาฏว., อนิปุณตฺต., ค. อทกฺข อนิปุณ อปริจิต |
|||
เบาตัว |
ค. อปฺปมิทฺธ สลฺลหุก | |||
เบาบาง |
ค. ตนุ ตนุก มนฺท วิรล วิรฬ ก. ตนุภวติ |
|||
เบาปัญญา |
ค. ทุปฺปญฺญ ทุมฺเมธ มนฺธมติ นิปฺปญฺญ มติหีน มนฺทพุทฺธิก | |||
เบามือ |
ก. สณิกํ กโรติ | |||
เบาหวาน |
น. มธุเมห. | |||
เบาะ |
น. ภิสิ, ภิสี, อุปเถยฺย., อุปธาน., มสูรก., ตูลภิสิ, | |||
เบาะฟาง |
น. ปลาลภิสิ, | |||
เบาะรอง |
น. อาธาน., จุมฺพฏก., | |||
เบาะรองเข่า |
น. ชาณุภิสิ, |