พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สำนึกบุญคุณ |
ค. กตญฺญู ก. อคฺฆํ ชานาติ, คุณํ ชานาติ, กตํ ชานาติ |
|||
สำนึกผิด |
ดู รู้สึกผิด. | |||
สำมะหา |
นิ. กิมงฺคํ ปน, ปเคว | |||
สำมะโนครัว |
น. ชนสงฺขฺยาเลขน., | |||
สำมะโนประชากร |
น. ชนสงฺขฺยาเลขน., | |||
สำรวจ |
น. อเวกฺขณ., ปริกฺขณ., ปริมินน., ปริวีมํสน., ก. สมนฺนาเสติ ปริคฺคณฺหาติ สำ. อวิทิตเทสํ ปริเยสติ, อาวฏํ วิวรติ, ปริมินาติ, ปเคว อุปปริกฺขติ |
|||
สำรวจความคิดเห็น |
(โพล) | น. มหาชนมติปริคฺคหณ., | ||
สำรวจสำมะโนครัว |
น. ชนสงฺขฺยาเลขนวิจารณ., | |||
สำรวจใจ |
ก. อนุเปกฺขติ | |||
สำรวม |
น. สํวร. สํวรณ. ยม. ยมน., ยาม. สญฺญม. สํยม. สํยมน., ทม. ค. สํวุต ก. สํวรติ สญฺญเมติ สํยมติ กมฺพติ |
|||
สำรวมจิตใจ |
ก. สตึ อุปฏฺฐาเปติ | |||
สำรวมอิริยาบถ |
น. อินฺทฺริยสํวร. อิริยาปถคุตฺติ, อิริยาปถสณฺฐาปน., | |||
สำรวมใจ |
น. สมาธาน., สมาธิ. จิตฺตสํวร. | |||
สำรวย |
ค. มณฺฑนปฺปิย วิลาสี | |||
สำรอก |
ดู อาเจียน. | |||
สำรอกกิเลส |
น. วิราค. ก. วิรชฺชติ |
|||
สำรอง |
น. นิทหน., ก. นิทหติ, วิสุํ กโรติ, วิเสสกิจฺจาย ฐเปติ |
|||
สำรองข้อมูล |
ก. นิธานํ สนฺนิทหติ | |||
สำรองที่นั่ง |
สำ. ปเคว นามํ องฺเกติ, ปเคว โอกาสํ นิจฺเฉติ | ที่นั่ง | ||
สำรับ |
น. ถาลิปาก. |