พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
วากยสัมพันธ์ |
น. การกโยค. วากฺยรจนาวิธิ. | ไวยากรณ์ | ||
วาง |
(ตั้งไว้) | น. ฐปน., ปติฏฺฐาน., ก. ฐเปติ ปติฏฺฐาเปติ นิกฺขิปติ นิทหติ |
||
วาง |
(ปล่อยจากมือ) | ก. มุญฺจติ | ||
วาง |
(~เตียง เก้าอี้) | ก. สนฺถรติ | ||
วางกฎเกณฑ์ |
น. สุตฺตรจนา, ววฏฺฐาปน., ก. วิธินิยมํ ววตฺถเปติ, อาจรณํ นิยเมติ |
|||
วางกลับที่เดิม |
สำ. ปุน ยถาฏฺฐาเน ฐเปติ | |||
วางกับดัก |
ก. อทูหลํ โอฑฺเฑติ, กูฏยนฺตํ ฐเปติ, อทูหเลน พนฺธติ | |||
วางก้าม |
ค. ทปฺปิต อุทฺธต สทปฺป อุนฺนติกาม | |||
วางข้อ |
ดู วางก้าม. | |||
วางตน |
น. อตฺตสมฺมาปณิธิ. ก. อาจรติ สมาจรติ ปฏิปชฺชติ |
|||
วางตลาด |
ก. วิกฺกีณิตุํ ฐเปติ | |||
วางตัว |
ดู วางตน. | |||
วางตัวดี |
ดู มีมารยา. | |||
วางตา |
ก. น โอโลเกติ | |||
วางติดกัน |
ก. สนฺนิทหติ, สมีเป ฐเปติ | |||
วางติดกันเพื่อเปรียบเทียบ |
น. สมีเป ฐปน., ก. สมีเป ฐเปติ, สนฺนิทหติ |
|||
วางทับ |
ก. มตฺถเก อาโรเปติ | |||
วางท่า |
(จัดท่า) | น. ลีลา, วิลาส. องฺควินฺยาส. | ||
วางท่า |
(หยิ่ง) | ค. ทปฺปิต อุทฺธต สทปฺป | ||
วางท่าฉลาด |
ค. ปณฺฑิตมานี |