พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
สุมฺภ |
ทิตฺติหึสายํ สว่าง, รุ่งเรือง; เบียดเบียน |
สุมฺภติ. |
ภู (อ) | |
สุร |
ทิตติสฺสริเยสุ สว่าง, รุ่งเรือง; เป็นใหญ่ |
สุรติ วิโรจติ เทวิสฺสริยํ วา ปาปุณาตีติ สุโร ผู้รุ่งเรือง, เทวราชา. |
ภู (อ) | |
สุส |
สุสฺสเน เหี่ยว, แห้ง |
สุสฺสติ, ปริสุสฺสติ. ถ้าลงการิตปัจจัย มีรูปเป็น โสเสติ เช่น |
ทิว (ย) | |
สุห |
ขนฺติติตฺติยํ อดทน; ยินดี, ปลื้มใจ |
สุยฺหติ. |
ทิว (ย) | |
สู |
เขเป ซัดไป, ขว้าง, ทิ้ง |
สุวติ. |
ภู (อ) | |
สู |
ปสูติยํ คลอดลูก, ให้เกิด |
สูติ, สูเต. |
ภู (อ), ทิว (ย) | |
สูจ |
คนฺธเปสุญฺเญ แสดง, ประกาศ; พูดส่อเสียด |
อตฺเถ สูเจติ ปกาเสตีติ สุตฺตํ. |
จุร (เณ ณย) | |
สูท |
หึสาปคฺฆรนิวารเณ เบียดเบียน; ให้ไหลออก; ห้าม |
สูเทติ, สูทยติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
สูท |
อาสุติยํ รับคำโดยเคารพ |
สูเทติ, สูทยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
สูรี |
ถมฺภหึสาสุ แข็ง, กระด้าง; เบียดเบียน |
สูรยติ, สุยฺยติ. |
ทิว (ย) | |
สูล |
รุชาย เสียดแทง, เบียดเบียน |
สูลติ เอเตนาติ สูโล, สูลํ ความจุกเสียด, หลาว. |
ภู (อ) | |
สูส |
ปสเว ให้แพร่ไป |
สูสติ. |
ภู (อ) | |
สํกเส |
อจฺฉเน อาศัยอยู่ |
สํกสายติ. |
ภู (อ) | |
สํส |
กถาโถมนหึสเน กล่าว; สรรเสริญ; เบียดเบียน |
สํสติ, ปสํสติ. |
ภู (อ) | |
สํสุ |
ภฏฺฐปสาเท พลัดตก; เลื่อมใส |
สํสติ, ปสํสติ. |
ภู (อ) | |
หค |
สํวเร สำรวม, ระวัง, รักษา |
หคติ. |
ภู (อ) | |
หฏ |
ทิตฺยํ สว่างรุ่งเรือง |
หฏติ ทิพฺพตีติ หฏฺโฏ. |
ภู (อ) | |
หฐ |
พลกฺกรปฺลุติกีลพนฺเธ ทำโดยพลการ; ลอยไป, ปลิวไป, ผูกมัดไว้กับสลัก |
หฐติ. |
ภู (อ) | |
หท |
วจฺโจสฺสคฺเค ถ่ายอุจจาระ |
หทติ, อุทหติ. |
ภู (อ) | |
หน |
สํ บทหน้า สํหเต รวบรวม, ประชุม |
สํหติ. |
ภู (อ) |