พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
อจฺจ |
ปูชายํ บูชา, เคารพ, นับถือ |
อจฺจติ อจฺจิโต อจฺจิ อจฺจิมา
|
ภู (อ) [ธป] |
|
อจฺจ |
ปูชายํ บูชา, เคารพ, นับถือ |
อจฺเจติ อจฺจยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
อฉิ |
อายาเม ดึง, ลาก, ฉุด, ชัก |
อญฺฉติ. |
ภู (อ) | |
อฉิ |
อายาเม ฉุดมา, ชักมา |
อญฺฉติ อญฺฉนฺโต
|
ภู (อ) [ธป] |
|
อช |
เขปคตีสุ (บางแห่งเป็น พฺยตฺติคตีสุ) ขว้างไป, ซัดไป; ไป, ถึง, บรรลุ |
อชตีติ อโช, เอฬโก. แกะ, แพะ. |
ภู (อ) | |
อช |
คติยํ เขปเน จ ไป, ถึง, เป็นไป; ขว้างไป, โยนไป |
อชติ อโช อชินํ อคฺโค
|
ภู (อ) [ธป] |
|
อชิ |
ทิตฺติยํ สว่าง, รุ่งเรือง |
อณฺชยติ, อญฺชยเต. |
จุร (เณ ณย) | |
อชฺช |
ลพฺภเน ได้ |
อชฺชติ. |
ภู (อ) | |
อชฺช |
สงฺขาเร ปรุงแต่ง |
อชฺชยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
อชฺช |
อชฺชเน (สชฺชเน) ตระเตรียม, จัดแจง, ตกแต่ง |
อชฺชติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
อชฺช |
ปฏิสชฺชเน ตระเตรียม, จัดแจง, ตกแต่ง |
อชฺเชติ อชฺชยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
อญฺจ |
คติปูชาวิเสสเน ไป, ถึง; บูชา; ทำให้แปลก |
อญฺจติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
อญฺจ |
พฺยยคติยํ 'ถึงความฉิบหาย' วินาศ, เปลี่ยนแปลง |
อญฺจติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
อญฺจุ |
คติปูชาวิเสสเน ไป, ถึง; บูชา; ทำให้แปลก |
อญฺจติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
อญฺจุ |
คติ; ปูชนาสุ ไป, ถึง, เป็นไป; บูชา, นับถือ |
|
ภู (อ) [ธป] |
|
อญฺจุ |
วิเสสเน พิเศษ, แปลก |
อญฺเจติ อญฺจยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
อญฺฉ |
อายาเม ดึง, ลาก, ฉุด, ชัก |
อญฺฉติ. |
ภู (อ) | |
อญฺช |
มกฺขนพฺยตฺติคติมิสฺสนกนฺตีสุ ทา, เจิม; ทำให้ปรากฏ, ฉลาด; ไป, ถึง; เจือปน; ยินดี |
อญฺเชติ, อญฺชยติ ภตฺติมเนน ปกาเสตีติ อญฺชลิ, อญฺชลี การประนมมือ. |
จุร (เณ ณย) | |
อญฺช |
วฺยตฺติ; มกฺขณ; คติ; กนฺตีสุ แจ้ง, ชัด; ทา, ไล้; ไป; รัก, ใคร่ |
|
ภู (อ) [ธป] |
|
อญฺชุ |
มกฺขนพฺยตฺติมิสฺสวชฺเชสุ ทา, เจิม; ปรากฏ; เจือปน; เว้น |
อญฺชติ. |
ภู (อ) |