ภูมิ.

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ตามเส้นแวง ค. ทีฆเรขายตฺต ภูมิ.
ที่ราบ น. ปตฺถ. สานุ.., สมฏฺฐาน., สมภูมิ, สมตล., ภูมิ.
ที่ราบบนเขา น. อธิจฺจกา, ภูมิ.
ที่ราบลุ่ม น. นินฺนภูมิ, ภูมิ.
ที่ราบสูง น. อุนฺนตภูมิ, สิงฺค., อุนฺนม. ปาสาณตล., สานุ.., อุจฺจสมตล., อธิจฺจกา, ภูมิ.
ที่ลาดสูงขึ้น ดู ที่ดอน. ภูมิ.
ที่ลุ่ม น. ปลฺล., นินฺนฏฺฐาน., ชลพหุลภูมิ,
ค. โปณ นินฺน อโธคต
ภูมิ.
ที่ลุ่มมีน้ำขัง น. ปลิป. ภูมิ.
ภูมิประเทศ น. ภูมิ, ภูมิปฺปเทส. ภูมิ.
ภูมิประเทศที่ขรุขระ น. ชงฺคลภูมิ, ภูมิ.
ภูมิศาสตร์ (geography) น. ภูมิสตฺถ., ภูโลกสตฺถ., ภูโคฬสตฺถ., ภูมิ.
ภูมิศาสตร์กายภาพ (physiography) น. มหาภูตวณฺณนา, ภูมิ.
เส้นรุ้ง (latitude) น. อกฺขวฏฺฏุล.,

ละติจูด น.…

ภูมิ.
เส้นรุ้งเหนือ (Tropic of Cancer) น. กกฺกฎนิวตฺตน., ภูมิ.
เส้นรุ้งใต้ (Tropic of Capricorn) น. มกรนิวตฺตน., ภูมิ.
เส้นศูนย์สูตร น. ภูปริธิ, นิรกฺขเรขา, ภูมิ.
เส้นแวง (longitude) น. ปฐวีมาณกทีฆเรขา, ภูมิ.