บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ผู้ประทุษร้าย น. ทูสก. บุคคล
ผู้ประพฤติธรรม น. ธมฺมจาร. ธมฺมจารี. บุคคล
ผู้ประพฤติพรหมจรรย์ น. พฺรหฺมจารี. อสฺสม. บุคคล
ผู้ประพันธ์ น. ปพนฺธก. คนฺถการ. บุคคล
ผู้ประพันธ์คำสรรเสริญ น. วนฺทิภฏฺฏ. ถุติปาฐก. บุคคล
ผู้ประสบทุกข์ ค. ทุกฺขี ทุกฺขิต ทุกฺขปฺปเรต ทุกฺขปฺปตฺต ทุคฺคต อนายส บุคคล
ผู้ปราบปราม น. วิเชตุ. ทเมตุ. วสวตฺตก. บุคคล
ผู้ปรารถนาสามี น. อภิสาริกา, ธวตฺถินี, บุคคล, ต้องการอยาก
ผู้ปั้นแบบ น. อากติสาธก. อากตินิปฺผาทก. บุคคล
ผู้ปูลาดอาสนะ น. อาสนปญฺญาปก. บุคคล
ผู้ป่วยวิกลจริต น. วิพฺภนฺตจิตฺต. บุคคล
ผู้ผลิต ค. อุปฺปาทก อุปฺปาเทตุ (อุปฺปาเทตา) บุคคล
ผู้ผลิตน้ำหอม น. คนฺธิก. คนฺธาชีวี. บุคคล
ผู้ผุดเกิด น. โอปปาติก. บุคคล
ผู้ฝากเงิน น. ธนนิหิตก. ธนนิกฺขิปิตก. บุคคล
ผู้ฝึก น. ทมก. ทเมตุ. (ทเมตา) บุคคล
ผู้ฝึกยาก ค. ทุทฺทม บุคคล
ผู้ฝึกได้ ค. ทมฺม บุคคล
ผู้พร้อมเพรียง ค. สมคฺค บุคคล
ผู้พอจะตรัสรู้ได้ ค. โพธนีย โพธเนยฺย บุคคล