บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ข้าหลวง น. ราชภฏ. ราชโปริส. อนุยุตฺตก. มณฺฑลิสฺสร. อุปาธิการี. อุปเสนาปติ. บุคคล
ข้าเก่า น. ปุราณเปสฺส. ปุราณปริจาริก. บุคคล
ข้าเฝ้า ดู ข้าราชสำนัก. บุคคล
ข้าแผ่นดิน น. รฏฺฐวาสี. ปชา, บุคคล
คณบดี น. วิชฺชายตนปติ. บุคคล, ศึกษา
คณะกรรมการ น. สมฺปาทกสภา, การกมณฺฑล., วิธายกสภา, ปาลกสภา, อธิการีคณ. สมุหนาม, บุคคล
คณะกรรมการบริษัท น. อธิการีสภา, สมุหนาม, บุคคล
คณะกรรมการบริหาร น. ปริหารกสภา, สมุหนาม, บุคคล
คณะกรรมาธิการ น. การกสภา, นิโยชิตมณฺฑล., อธิการีสภา, สมุหนาม, บุคคล
คณะทูต น. ทูตสมูห. ราชทูเตยฺย., สมุหนาม, บุคคล
คณะผู้ติดตาม (suite, สวีท) น. ปริชน. ปริวาร. สมุหนาม, บุคคล
คณะผู้ทำงาน (staff) น. อธิการีคณ. สมุหนาม, บุคคล
คณะผู้เล่น (team, ทีม) น. กีฬกคณ. สมุหนาม, บุคคล
คณะผู้แทน น. ทูตสมูห. สมุหนาม, บุคคล
คณะระบำเพลง น. อนุคายกคณ. สมุหนาม, บุคคล
คณะรัฐมนตรี น. สจิวสภา, รฏฺฐมนฺตีคณ. รฏฺฐปาลีคณ. สมุหนาม, บุคคล
คณะละคร น. นฏคณ. สมุหนาม, บุคคล, ศิลปะ
คณะลูกขุน น. วินิจฺฉยสภา, สมุหนาม, บุคคล
คณะสงฆ์ น. ภิกฺขุสงฺฆ. การกสงฺฆ. สมุหนาม, บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
คณิกา น. คณิกา, บุคคล, อาชีพ