บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
คนเลี้ยงสัตว์ | น. ปสุปาลก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนเลี้ยงเด็ก | น. ธาตี, | บุคคล, อาชีพ | |
คนเลี้ยงแกะ | น. เมณฺฑปาล. เมณฺฑปาลี, | บุคคล, อาชีพ | |
คนเลี้ยงแพะ | น. อชปาล. | บุคคล, อาชีพ, แพะ | |
คนเลือดร้อน | ค. อุณฺหโลหิตยุตฺต สำ. จณฺฑปกติก โกปนฺตร มกฺขี |
บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
คนเลื่อยไม้ | น. กฏฺฐจฺเฉทก. กนฺตก. กกจคาหี. | บุคคล | |
คนเล็บดำ | น. อนฺธนข. กาฬนข. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
คนเล็บด้วน | น. อฬจฺฉินฺน. | บุคคล, พิการ | |
คนเล่นกล | น. มายาการ. อินฺทชาลิก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนเล่นออร์แกน | น. มหาตุริยวาทก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนเล่นเบี้ย | น. ธุตฺต. ชูตการ. | บุคคล | |
คนเสริฟเหล้า | น. มชฺชภาชก. | บุคคล, สุราเมรัย | |
คนเหลวไหล | น. นิรตฺถกปุคฺคล. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
คนเห็นถูก | น. สมฺมาทิฏฺฐิก. | บุคคล | |
คนเห็นผิด | น. มิจฺฉาทิฏฺฐิก. | บุคคล | |
คนเอวสั้น | น. กฏิวามน. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
คนเอวหัก | น. ภินฺนกฏิก. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
คนเอ็นใหญ่ขาด | น. กณฑรจฺฉินฺน. | บุคคล, พิการ | |
คนแก่ | ค. มหลฺลก มหลฺลกี วุฑฺฒ วุทฺธ เถร ชิณฺณ ชิณฺณก กตฺตร ทณฺฑี ทณฺฑิก ทณฺฑ | บุคคล | |
คนแก่ที่หลง | ค. ชราชิณฺณ ชราตุร | บุคคล |