บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คนเลี้ยงสัตว์ น. ปสุปาลก. บุคคล, อาชีพ
คนเลี้ยงเด็ก น. ธาตี, บุคคล, อาชีพ
คนเลี้ยงแกะ น. เมณฺฑปาล. เมณฺฑปาลี, บุคคล, อาชีพ
คนเลี้ยงแพะ น. อชปาล. บุคคล, อาชีพ, แพะ
คนเลือดร้อน ค. อุณฺหโลหิตยุตฺต
สำ. จณฺฑปกติก โกปนฺตร มกฺขี
บุคคล, ลักษณะนิสัย
คนเลื่อยไม้ น. กฏฺฐจฺเฉทก. กนฺตก. กกจคาหี. บุคคล
คนเล็บดำ น. อนฺธนข. กาฬนข. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเล็บด้วน น. อฬจฺฉินฺน. บุคคล, พิการ
คนเล่นกล น. มายาการ. อินฺทชาลิก. บุคคล, อาชีพ
คนเล่นออร์แกน น. มหาตุริยวาทก. บุคคล, อาชีพ
คนเล่นเบี้ย น. ธุตฺต. ชูตการ. บุคคล
คนเสริฟเหล้า น. มชฺชภาชก. บุคคล, สุราเมรัย
คนเหลวไหล น. นิรตฺถกปุคฺคล. บุคคล, ลักษณะนิสัย
คนเห็นถูก น. สมฺมาทิฏฺฐิก. บุคคล
คนเห็นผิด น. มิจฺฉาทิฏฺฐิก. บุคคล
คนเอวสั้น น. กฏิวามน. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเอวหัก น. ภินฺนกฏิก. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเอ็นใหญ่ขาด น. กณฑรจฺฉินฺน. บุคคล, พิการ
คนแก่ ค. มหลฺลก มหลฺลกี วุฑฺฒ วุทฺธ เถร ชิณฺณ ชิณฺณก กตฺตร ทณฺฑี ทณฺฑิก ทณฺฑ บุคคล
คนแก่ที่หลง ค. ชราชิณฺณ ชราตุร บุคคล