คนพูด |
น. สลฺลปก. สมฺภาสก. วตฺตุ วตฺตา.)
|
บุคคล |
|
คนพูดจริง |
ค. สจฺจวาจ ตถวาที
|
บุคคล, ดีชั่ว |
|
คนพูดติดอ่าง |
น. มมฺมน. ขลิตวาจ. ปกฺขลิตวาจ.
|
บุคคล, ลักษณะนิสัย |
|
คนพูดน้อย |
ค. วาจสํยม
|
บุคคล, ลักษณะนิสัย |
|
คนพูดพล่อยๆ |
ค. วาจาล ชปฺปนพหุล
|
บุคคล, ลักษณะนิสัย |
|
คนพูดมาก |
ค. ภสฺสร ภาสุร วาจาล พหุภาณี มุขร วาจาพหุล วิกตฺถี สุกรูป
|
บุคคล, ลักษณะนิสัย |
|
คนพูดเหลวไหล |
ค. คารยฺหวจ วาจาล สมฺผปฺปลาปี
|
บุคคล, ลักษณะนิสัย |
|
คนพูดโกหก |
ค. กุหก มุสาวาที อภูตกฺขายี
|
บุคคล, ดีชั่ว |
|
คนฟอกหนัง |
น. จมฺมการ.
|
บุคคล, อาชีพ |
|
คนฟาด |
น. ทฬฺหปฺปหารทายี
|
บุคคล |
|
คนมอง |
น. ปสฺสิตุ. อเวกฺขก.
|
บุคคล |
|
คนมั่งมี |
ค. อิพฺภ อฑฺฒ อฑฺฒก ธนิก ธนี สธน ธเนสฺสร ธนิย สมิทฺธ ผีต โกสิย มหทฺธน มหาโภค
|
บุคคล, รวยจน |
|
คนมีจักร |
น. จกฺกี.
|
บุคคล |
|
คนมีทรัพย์ |
ค. สธน สปติ
|
บุคคล, รวยจน |
|
คนมีบุญ |
น. ลกฺขี.
|
บุคคล, ดีชั่ว |
|
คนมีปัญญามาก |
ค. ภูริปญฺญ มหาปญฺญ
|
บุคคล |
|
คนมีแผลเป็น |
น. ลกฺขณาหต.
|
บุคคล, ลักษณะทางกาย |
|
คนมือง่อย |
น. หตฺถกุณี.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนมือยาวมาก |
น. อติทีฆหตฺถ.
|
บุคคล, ลักษณะทางกาย |
|
คนมือสั้นมาก |
น. อติรสฺสหตฺถ.
|
บุคคล, ลักษณะทางกาย |
|