นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
ผู้อยู่ด้วยกัน | น. สทฺธิวิหาริก. เนวาสิก. สหวาสี. ปริชน. ค. สทฺธิวิหารี สหวาสี |
บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
ผู้ไม่ครองเรือน (นักบวช) | ค. อนาคาริก อนาคาริย | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
พระ | น. อนาคาริก. ภิกฺขุ. ปพฺพชิต. สมณ. มุนิ. ตโปธน. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
พระผู้มีพระภาคเจ้า | น. ภควนฺตุ. (ภควา) | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
พระพุทธเจ้า | น. พุทฺธ. พฺรหฺม. พฺรหฺมกาย. ธมฺมกาย. ทิปทุตฺตม. เทวเทว. ชิน. นรวร. วิภู. โคตม. นรสีห. มารชิ. ธมฺมราช. มหามุนิ. ภควนฺตุ. สตฺถุ. สพฺพญฺญู. มุนินฺท. นาถ. ทสพล. โลกนาถ. ตถาคต. มุนิ. ธมฺมสฺสามิ. สมฺมาสมฺพุทฺธ. สุคต. โลกนายก. องฺคีรส. ภูริปญฺญ สมนฺตจกฺขุ. อนธิวร. วินายก. มเหสี. นรสีห. สยมฺภู. เทวาติเทว. โลกครุ. วรปญฺญ. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
สมณ | น. สมณ. สมณี, | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
สมณเพศ | น. สมณเวส. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
สัทธิวิหาริก | น. สทฺธิวิหาริก. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
สามเณร | น. สามเณร. สมณุทฺเทส. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
สามเณรี | น. สามเณรี, | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
สิกขมานา | น. สิกฺขมานา, | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
สิทธา | น. อิสิ, ตาปส. อชินสาฏี. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
หมวกนักบวช | น. เทวปูชกนาฬิปฏฺฏ. | เครื่องแต่งกาย, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
อนาคามี | น. อนาคามี. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ | |
อรหันต์ | น. อรหนฺต. (= อรหํ, อรหา) ขีณาสว. อเสข. อเสกฺข. วีตราค. ภูต. นาค. เกวลี. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ | |
อัญเดียรถีย์ | น. อญฺญติตฺถิย. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
อาชีวก | น. อาชีวก. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
อาซบิชอป (Arch bishop) | น. เทวปูชกาธิปติ. | นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, ตำแหน่ง, คริสต์ | |
อุปัชฌาย์ (ภิกษุ) | น. อุปชฺฌาย. อุปชฺฌ. (=อุปชฺฌา) | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
เกี่ยวกับพระ | ค. สามณก สมณสารุปฺป | นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม |