ถ้อยคำ

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คำสั่งสอน น. โอวาท. อนุสตฺถิ, อนุสิฏฺฐิ, อนุสาสน., อนุสาสนี, ถ้อยคำ
คำสั่งห้าม (ของศาล) น. นิเสธ. ปฏิเสธ. ปฏิพาหน., ถ้อยคำ
คำสั่งห้ามฆ่า น. มาฆาต., ถ้อยคำ
คำสั่งให้ส่งเสบียงกองทัพ น. อุปกรณสมฺปาทนาย อาณา, ถ้อยคำ
คำสาบานว่าจะไม่หลบหนี น. อปลายนปฏิญฺญา, ถ้อยคำ
คำสาป น. สาป. ถ้อยคำ
คำสำนวน น. สิเลสวจน., ถ้อยคำ
คำสุภาพ น. โปรีวาจา, ถ้อยคำ
คำสุภาษิต น. ชนวาท. อาภาณก., วิญฺญูปเทส. การิกา, ถ้อยคำ
คำส่งท้าย น. นิคมนกถา, ถ้อยคำ
คำส่อเสียด น. เปสุญฺญ., ปิสุณา, ปิสุณาวาจา, เปสุญฺญวาท. สูจน. ถ้อยคำ
คำหยาบ น. นิฏฺฐุร., ผรุสวาจา, ผรุสวาท. วิโลม., ถ้อยคำ
คำหยาบโลน น. ทุฏฺฐุลฺล., ถ้อยคำ
คำอธิบาย น. ทีปนา, ปริทีปนา, เวยฺยากรณ., อตฺถวิวรณ., ถ้อยคำ
คำอธิบายผนวก น. อุปคนฺถ. อูนปูรณ., ถ้อยคำ
คำอธิบายศัพท์ น. นิฆณฺฑุ, ถ้อยคำ
คำอวยพร น. ธญฺญวาท. สุภาสึสนกถา, สุภาสํสา, วุฑฺฒิปตฺถนา, โสตฺถิปตฺถนา, ถ้อยคำ
คำอำลา น. คมนาสึสนา, โสตฺถิวาท. ถ้อยคำ
คำอ่อนหวาน น. มธุรวาจา, มธุรวจน., วาจเปยฺย., วาชเปยฺย., ถ้อยคำ
คำอ่อนโยน น. มุทุกวาจา, ถ้อยคำ