อริยะ

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
อนาคามี น. อนาคามี. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
อรหัตผล น. อรหตฺต., อญฺญา, อริยะ
อรหันต์ น. อรหนฺต. (= อรหํ, อรหา) ขีณาสว. อเสข. อเสกฺข. วีตราค. ภูต. นาค. เกวลี. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
โสดาบัน น. โสตาปนฺน. บุคคล, อริยะ
โสดาปัตติมรรค น. โสตาปตฺติมคฺค. ทสฺสน., อาทิมคฺค. อริยะ
ไม่กลับมาอีก น. อนาคามี. อนาคมน., บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ