ลักษณะทางกาย

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คนหัวง่าม น. กปฺปสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวบาก น. วณสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวลอน น. กุฏกุฏกสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวล้าน น. นิกฺเกสสีส. ขลฺลาต. ขลฺลาฏ. ขลฺลาติย. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวหลิม น. อติขุทฺทกสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวเงื้อม น. ปพฺภารสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวเน่า น. ปูติสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวเรียว น. สีขรสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวเลี่ยน น. นิลฺโลมสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวโต น. อติมหนฺตสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวโล้น น. มุณฺฑ. มุณฺฑสีส. มุณฺฑก. มูณฺฑิก. ภณฺฑุ. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนหัวโหนก น. กุฏกสีส. กุฏกุฏกสีส. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนอัณฑะโต น. วาตณฺฑิก. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนอ่อนแอ น. ทุพฺพลปุคฺคล. บุคคล, ลักษณะทางกาย, ลักษณะนิสัย
คนเข่าพัด น. นตชนฺนุก. นตชานุก. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเข่าโป้ง น. มหาชานุก.

เข่าใหญ่. โป้ง ว. ใหญ่ เช่น หัวโป้ง

บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเงอะงะ น. ชฬ. เอฬามูค. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเตี้ย น. ลกุณฺฏก. ลกุณฺฑก. รสฺส. วามน. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเตี้ยม่อต้อ น. ถุลฺลวามน. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเท้ากลับ น. สณฺฑปาท. บุคคล, ลักษณะทางกาย