บุคคล
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| ผู้เช่นนั้น | ค. ตาทิส ตาทิกฺข | บุคคล | |
| ผู้เช่นเรา | ค. มาทิส มาทิกฺข มาริส | บุคคล | |
| ผู้เช่นใด | ค. ยาทิส ยาทิกฺข | บุคคล | |
| ผู้เช่า | น. กาลิกคาหี. ปรสนฺตกภูมิวาสี. นิวาสสุงฺกทายีชน. | บุคคล | |
| ผู้เช่าบ้านอยู่อาศัย | น. นิวาสคาหี. | บุคคล | |
| ผู้เฒ่า | ดู คนแก่. | บุคคล | |
| ผู้เดินทาง | น. คมิก. ปถิก. ปนฺถิก. ปถาวี. อทฺธคู. มคฺคิก. อทฺธิก. ปนฺถคู. ค. มคฺคปฏิปนฺน |
บุคคล | |
| ผู้เดินส่งข่าว | น. ชงฺฆเปสนิก. | บุคคล | |
| ผู้เดินเรือ | น. นาวิก. สมุทฺทคามี. | บุคคล | |
| ผู้เดียว | ค. เอกก อทุติย อสหาย | บุคคล | |
| ผู้เตรียมการ | ค. ปริกมฺมการก สชฺชก | บุคคล | |
| ผู้เตรียมเดินทาง | น. คมิก. คมิย. | บุคคล | |
| ผู้เท่าเทียมกัน | ค. ส. สมาน สทิส |
บุคคล | |
| ผู้เน่าใน | ค. อนฺโตปูติ | บุคคล | |
| ผู้เบิกทาง | ค. ปุเรจร ปุเรคามี มคฺคเทสก | บุคคล | |
| ผู้เบียดเบียน | ค. หึสก | บุคคล | |
| ผู้เปลี่ยนศาสนา | ค. โอสฏ | บุคคล | |
| ผู้เป็นต้นบัญญัติ | น. อาทิกมฺมิก. | บุคคล | |
| ผู้เป็นบริวาร | น. ปาริสชฺช. | บุคคล | |
| ผู้เป็นพาหะนำโรค | น. โรคหารก. | บุคคล |