บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
เชลยศึก | ค. ธชาหต กรมรานีต | บุคคล | |
เซียน | น. วิชฺชาธร. อินฺทชาลิก. ค. กตหตฺถ เฉก ปคุณ วสี ปวีณ ทกฺข นิปุณ กุสล กตุปาสน |
บุคคล | |
เฒ่า | ค. เถร วุฑฺฒ วุทฺธ มหลฺลก | บุคคล, คนแก่ | |
เฒ่าหัวงู | น. วญฺจนิกวุฑฺฒ. | บุคคล, คนแก่ | |
เฒ่าแก่ | น. เสวก. อนฺเตปุริก. กญฺจุกี. | บุคคล, คนแก่ | |
เณร | น. สามเณร. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
เด็ก (~ชาย) | น. กุมาร. สุสุ. สุสุก. พาลก. ทารก. โปตก. ฉาป. | บุคคล | |
เด็ก (~หญิง) | น. กุมารี, กุมาริกา, กญฺญา, กนี, ทาริกา, | บุคคล | |
เด็กกำพร้า | น. อมาตาปิติก. | บุคคล | |
เด็กขายหนังสือพิมพ์ | น. ปวตฺติปตฺตวิกฺเกตุ. | บุคคล | |
เด็กข้างถนน | น. ปนฺถทูสก. อวินีตทารก. | บุคคล | |
เด็กชาย | น. มาณวก. ยุว. | บุคคล | |
เด็กซน | น. อวินีตทารก. | บุคคล | |
เด็กที่ถูกทอดทิ้ง | น. อมาตาปิติก. | บุคคล | |
เด็กที่ถูกสับเปลี่ยน | น. วินิมิตทารก. | บุคคล | |
เด็กที่วิ่งเล่นตามลานบ้าน | น. คามทารก. | บุคคล | |
เด็กน้อย (~ชาย) | น. กุมารก. พาลก. พาลิส. พาลทารก. | บุคคล | |
เด็กน้อย (~หญิง) | น. กุมาริกา, พาลทาริกา, | บุคคล | |
เด็กวัด | น. อารามิกทารก. กปฺปิยทารก. | บุคคล | |
เด็กหนุ่ม | น. ทหร. มาณว. มาณวก. | บุคคล |