คนแก่

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
ชรา	น. ชรา, ชรตา, ชีรณ., อวีจิ, ค. ชรชชฺชร ชชฺชริต ชิณฺณ ชิณฺณก ชีน มหลฺลก วทฺธ วุทฺธ วุฑฺฒ ก. ชรติ ชเรติ ชีรติ ชิยฺยติ ชียติ	คนแก่
ชราภาพ	ดู แก่.	คนแก่
เฒ่า	ค. เถร วุฑฺฒ วุทฺธ มหลฺลก	บุคคล, คนแก่
เฒ่าหัวงู	น. วญฺจนิกวุฑฺฒ.	บุคคล, คนแก่
เฒ่าแก่	น. เสวก. อนฺเตปุริก. กญฺจุกี.	บุคคล, คนแก่
แก่ (คน~)	ค. ชร ชชฺชร ชชฺชริต ชิณฺณ ชิณฺณก ชีน มหลฺลก วทฺธ วุทฺธ วุฑฺฒ เถร	คนแก่
แก่หง่อม	น. ปริชีรณ., ค. ปริชิณฺณ อติวุฑฺฒ วโยวุฑฺฒ ชราชิณฺณ ก. ปริชียติ	คนแก่
แก่เฒ่า	ค. ปริณต ชราชิณฺณ	คนแก่