ธรรมะ
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| นอกธรรม | ค. อุทฺธมฺม | ธรรมะ | |
| นักธรรม | น. ธมฺมชฺฌายก. ธมฺมสิกฺขก. ค. ธมฺมจารี |
บุคคล, ธรรมะ | |
| นักอภิธรรม | น. อาภิธมฺมิก. | บุคคล, ธรรมะ | |
| นักเทศน์ | น. ธมฺมกถิก. | บุคคล, ธรรมะ | |
| นิพพาน | น. นิพฺพาน., อกต., อกฺขร., อจฺจุต., อนนฺต., อนาลย., อนาสว., อนิทสฺสน., อนีติก., อปวคฺค., อปโลกิต., อมต., อพฺยาปชฺฌ., อรูป., อสงฺขต., อสงฺขตธาตุ, อาลยสมุคฺฆาต. เกวล., เขม., ตณฺหกฺขย., ตาณ., ทีป. ทุกฺขกฺขย. ธุว., นิพฺพุติ, นิโรธ. นิปุณ. | ธรรมะ, นิพพาน | |
| นิพพิทา | น. นิพฺพิทา, | ธรรมะ | |
| นิโรธ | น. นิโรธ. นิพฺพุติ, นิพฺพาน., | ธรรมะ | |
| ปฏิบัติธรรม | น. ธมฺมปฏิปตฺติ, ธมฺมจริยา, ธมฺมจรณ., | ธรรมะ | |
| ผู้สอนธรรม | น. ธมฺมภาณก. ธมฺมปาฐก. | บุคคล, ธรรมะ | |
| ผู้หนักในธรรม | ค. ธมฺมครุ ธมฺมครุก | บุคคล, ธรรมะ | |
| ผู้เห็นธรรม | ค. ธมฺมทสฺสี | บุคคล, ธรรมะ | |
| สมาธิ | น. สมาธิ. เอกคฺคตา, อวิกฺเขป. | ธรรมะ | |
| สุภาษิต | น. ชนวาท. อาภาณก.. วิญฺญูปเทส. การิกา, ค. สุภาสิต |
ถ้อยคำ, ธรรมะ | |
| อุเบกขา | น. อุเปกฺขา, (ดู วางเฉย) | ธรรมะ | |
| แสดงธรรม | ก. เทเสติ | ธรรมะ |