กลิ่น
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
กลิ่น | น. คนฺธ. นาล. | กลิ่น | |
กลิ่นคาว | น. วิสฺส., อามคนฺธ. | กลิ่น | |
กลิ่นตัว | น. สรีรคนฺธ. | กลิ่น, ร่างกายและส่วนประกอบ | |
กลิ่นยา | น. อคทคนฺธ. | กลิ่น | |
กลิ่นหอม | น. อิฏฺฐคนฺธ. สุรภิ. สุคนฺธ. กสาย. อาโมท. วาส. สุจิคนฺธ. | กลิ่น | |
กลิ่นอับ | น. ปูติคนฺธ. | กลิ่น | |
กลิ่นอาย | น. คนฺธ. | กลิ่น | |
กลิ่นเหม็น | น. ปูติคนฺธ. ทุคฺคนฺธ. ค. ปูติ ปูติคนฺธิก ทุคฺคนฺธ |
กลิ่น | |
กลิ่นไอ | น. เตโชมณฺฑล., | กลิ่น | |
คาว | ค. อลฺล อาม อามก | กลิ่น, อาหาร | |
ฉุน (กลิ่น) | ค. กฎุก ติพฺพ | กลิ่น | |
ชะมดเชียง (เครื่องหอม) | น. กตฺถูริกา, มิคมท. | อุปกรณ์, กลิ่น | |
ดับกลิ่น | ดู ขจัดกลิ่น. | กลิ่น | |
ตด | น. อุทรวาต. อโธคมวาต. ก. อโธคมวาตํ กโรติ |
ร่างกายและส่วนประกอบ, กลิ่น | |
ตลบ (กลิ่นตลบ) | ก. วายติ ปวายติ | กลิ่น | |
ส่งกลิ่น | น. วายน., ก. ปวาติ วายติ, คนฺธํ วิสฺสชฺเชติ |
กลิ่น | |
ส่งกลิ่นหอม | ค. สุคนฺธี สุรภิคนฺธิก | กลิ่น | |
ส่งกลิ่นเหม็น | ค. ปูติก ทุคฺคนฺธ ปูติคนฺธาวห ก. ปูติคนฺธํ วาเยติ |
กลิ่น |