พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
กั้นกาง |
สำ. พาหา ปสาเรตฺวา นิวาเรติ | |||
กั้นฝาย |
ก. อาวรณํ พนฺธติ | |||
กั้นม่าน |
ก. สาณึ ปริวาเรติ | |||
กั้นรั้ว |
น. วติปริกฺเขป. ปาการปริกฺเขป. ก. วติยา ปริกฺขิปติ |
|||
กั้นร่ม |
ก. ฉตฺตํ ธาเรติ | |||
กั้นวง |
ก. โอธึ ฐเปติ, ปริจฺฉินฺทติ | |||
กั้นหยั่น |
น. อุภโตธาราวาสิ, อุภโตธารสตฺถ., | |||
กั้นเขื่อน |
น. อาฬิพนฺธน., ก. อาฬึ พนฺธติ, เสตุํ พนฺธติ, ชลํ สนฺถมฺเภติ |
|||
กั๊ก |
(สี่แยก) | น. จตุกฺก., จจฺจร., สิงฺฆาฏก., | สถานที่ | |
กา |
(เพศผู้) | น. กาก. อริฏฺฐ. ธงฺก. พลิปุฏฺฐ. วายส. พลิโภชี. | สัตว์, นก | |
กา |
(เพศเมีย) | น. กากี, | สัตว์, นก | |
กา |
(ภาชนะ) | น. กถาลิกา, ถาลี, กฏาห. ชลุขา, ตาปนกุมฺภี, | ภาชนะ | |
กาก |
น. กสฏ. กสมฺพุ. นิปกฺก., มล., ยูส., | |||
กากข้าว |
น. ตณฺฑุลกสฏ. | อาหาร | ||
กากณึก |
น. กากณิกา,
กากณึก น.… |
เงินทอง | ||
กากน้ำตาล |
น. อุจฺฉุรส. | |||
กากบาท |
น. กากปทลกฺขณ., | เครื่องหมาย | ||
กากผงแร่ |
น. โลหมชฺชกสิลา, | |||
กากผลไม้ |
น. ผลกสฏ. | |||
กากหมู |
น. ปกฺกสูกรวสา, | อาหาร |