พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กะหล่ำปลี |
น. โคฬปตฺต., โคฬปตฺติกา, | พืช, อาหาร | ||
กะออม |
ดู หม้อน้ำ. | ภาชนะ | ||
กะเง้ากะงอด |
ดู กระเง้ากระงอด. | |||
กะเทย |
(~แท้) | น. ปณฺฑก. วสฺสวร. โวสฺส. นปุํสก. อุภยลิงฺคิก. อุภโตพฺยญฺชนก. | บุคคล | |
กะเทย |
(~เทียม) | น. ปุริสสํวาสิก. อปากติกากปฺป. | บุคคล | |
กะเทาะ |
(ล่อนหลุด) | น. อภินิพฺภิทา,ค. ขณฺฑผุลฺล ก. อภินิพฺพิชฺฌติ, โถกํ ภิชฺชติ |
||
กะเทาะ |
(เปลือกไม้) | น. ตจ. วาก., วกฺกล.., จีร., จีรก., ฉลฺลิ., ติรีฏก., จิลิมิกา, | ||
กะเทาะ |
(เอาเปลือกออก) | ก. ตเจ อปเนติ | ||
กะเทาะออก |
ก. ภินฺทติ ขณฺเฑติ | |||
กะเบือ |
(ครก) | น. อุทุกฺขล.., | ||
กะเผลก |
ดู กะโผลกกะเผลก. | |||
กะเพรา |
น. อปฺปมาริส. กาสมทฺท. ตณฺฑุเลยฺยก. ตุลสิ. ตุฬสิ.
กะเพรา น. ชื่อไม้ล้มลุก กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร… |
พืช, ไม้ล้มลุก, เครื่องเทศ | ||
กะเม็ง |
น. คุนฺทา, ชีรก., มธุรก. ภทฺทมุตฺต. | |||
กะเรี่ยกะราด |
ดู เรี่ยราด. | |||
กะเลียว |
(เขียวอมดำ) | ค. สาม สามล นีล
กะเลียว น. สีเขียวอมดำ,… |
สี | |
กะเล่อกะล่า |
ดู เซ่อซ่า. | |||
กะเวลา |
ก. กาลํ นิยเมติ, กาลํ มิณาติ | |||
กะแช่ |
น. ชโลคิ., ตาลสุรา, นาฬิเกรี, อมฺพิลสุรา, | เครื่องดื่ม, สุราเมรัย | ||
กะโตงกะเตง |
ค. วฺยากุล | |||
กะโต้งโห่ง |
(เสียงนกยูง) | น. เกกา, |