พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ชวนง่วง |
ค. นิทฺทาชนก โสปฺปชนก | |||
ชวนทะเลาะ |
ค. กลหปฺปิย รณกามี กลหชนก | |||
ชวนหัว |
ค. หาสกร หาสชนก อุปหาสนีย | |||
ชวนโมโห |
ค. โกปชนก | |||
ชวนให้คลื่นไส้ |
ค. ชิคุจฺฉชนก | |||
ชวนให้ปลื้มใจ |
ค. เปมนีย | |||
ชวนให้ระลึกถึงกัน |
ค. สาราณิย | |||
ชวาลา |
ดู ตะเกียง. | อุปกรณ์, แสงสว่าง | ||
ชวเลข |
น. ลฆุเลขนวิชฺชา, | |||
ชอกช้ำ |
ค. ทุกฺขิต โสกาตุร | |||
ชอน |
ก. เวธติ วิชฺฌติ วินิวิจฺฉติ นิพฺพิชฺฌติ | |||
ชอบ |
(รัก) | น. กาม. ปิยายนา, อนุราค. มมตฺต., อิจฺฉา, อภิลาส. อภิรุจิ, ค. อาสตฺต อนุรตฺต สานุราค ก. ปิยายติ อิจฺฉติ อภิลสติ ตุสฺสติ นนฺทติ รมติ โมทติ |
||
ชอบกล |
ค. วิกล วิปริต อปากติก อุปถคามี ปกติวิรุทฺธ นิยมปฏิปกฺข นิยมวิรุทฺธ อปฺปฏิปาติก โลกาจารปฏิปกฺข | |||
ชอบคิดแต่เรื่องของตัวเอง |
น. อพฺภนฺตราวฏฺฏน., ก. อนฺโตวฺยาวฏฺเฏติ, จิตฺตาภิมุขํ เปเสติ |
ลักษณะนิสัย | ||
ชอบจับผิด |
ดู คอยจับผิด. | ลักษณะนิสัย | ||
ชอบด้วยกฎหมาย |
ค. นีตฺยานุกูล กปฺปิย นีติธมฺมิก | |||
ชอบด้วยอุบาย |
กวิ. โอปายิกํ | |||
ชอบด้วยเหตุผล |
ค. อตฺถวสิก การณวสิก สการณ สริกฺขก สาปเทส ญายานุค ยุตฺติยุตฺต โอปายิก | |||
ชอบต่อสู้ |
ค. รณกามี กลหปฺปิย | ลักษณะนิสัย | ||
ชอบถือตัว |
ค. มานชาติก | ลักษณะนิสัย |