พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ชกกัน |
น. นิพฺพุทฺธิ, มลฺลยุทฺธ., ก. มุฏฺฐีหิ ยุชฺฌติ |
|||
ชกต่อย |
น. มลฺลยุทฺธ., มุฏฺฐิยุทฺธ., นิพฺพุทฺธ., | |||
ชกมวย |
ดู ชกต่อย. | เล่น, กีฬา | ||
ชกลม |
น. มุฏฺฐินา ปุนปฺปุนํ ปหรติ | เล่น | ||
ชง |
ก. มิสฺเสติ สมฺมิสฺเสติ สํโยเชติ | |||
ชฎา |
น. ชฏา, กิรีฏ.., | เครื่องแต่งกาย | ||
ชฎิล |
น. ชฏิล. ชฏาธร. ชฏี. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
ชดช้อย |
น. ลลิต., ลีลา, (ดู งาม) | |||
ชดเชย |
น. หานิปูรณ., ปฏิกมฺม., ก. ปฏิกโรติ, หานึ ปูเรติ, ปฏิกมฺมํ กโรติ, นิตฺถาเรติ, ตุลฺยภารํ กโรติ |
|||
ชดเชยไม่ได้ |
ค. อปฺปฏิกมฺม | |||
ชดใช้ |
น. ปฏิกมฺม., หานิปูรณ., ปฏิทาน., ก. ปฏิกโรติ, ปฏิกมฺมํ กโรติ, ทณฺฑกมฺมํ กโรติ, หานึ ปูเรติ, นิตฺถาเรติ, วยกตํ ปฏิททาติ |
|||
ชน |
น. ฆฏฺฏน., สงฺฆฏฺฏน., อุคฺฆาต. ปฏิหนน., ก. ฆฏฺเฏติ ปฏิหนฺติ, สีเสน อาหนติ, สิงฺเคน อาหนติ กกิ. ปฏิหฏ |
|||
ชนกลุ่มน้อย |
น. กนิยปชา, | บุคคล, สมุหนาม | ||
ชนกัน |
น. ปฏิหนน., ฆฏฺฏน., ก. ปฏิหญฺญติ ฆฏฺเฏติ กกิ. อาหจฺจ |
|||
ชนชั้น |
น. วณฺณ. | บุคคล | ||
ชนชั้นกรรมกร |
น. ทุคฺคตชนตา, | บุคคล | ||
ชนชั้นต่ำ |
น. หีนชาติก. | บุคคล | ||
ชนชั้นสูง |
น. อภิชน. อิสฺสรชน. กุลีนชน. | บุคคล | ||
ชนช้าง |
น. หตฺถิยุทฺธ., | |||
ชนบท |
น. ชนปท. วิสย. ปจฺจนฺตเทส. | สถานที่ |