พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ความเป็นเอกภาพ |
น. เอกีภาว. เอกตฺต., | |||
ความเป็นเอกราช |
น. เอกรชฺช., อาธิปจฺจ., อธิปฺปเตยฺย., | |||
ความเป็นโจร |
น. โจรก., | |||
ความเป็นโสด |
น. พฺรหฺมจริยา, อวิวาหกตฺต., | |||
ความเป็นใหญ่ |
น. อธิปฺปเตยฺย., อาธิปจฺจ., อิสฺสริย., ภค., มตฺตา, อินฺทฺริย., วส. | |||
ความเป็นไท |
น. ภุชิสฺส. | |||
ความเป็นไป |
น. อิริยา, อิริยนา, ปชฺชา, ปวาห. ปวตฺติ, วุตฺติ, ปวุตฺติ, | |||
ความเป็นไปได้ |
น. ภพฺพตา, ฐาน., สกฺกุเณยฺยตฺต., | |||
ความเป็นไปไม่ได้ |
น. อภพฺพตา, อฏฺฐาน., | |||
ความเพียบพร้อมสมบูรณ์ |
น. สมฺปตฺติ, สมฺปทา, ลกฺขี, สิรี, | |||
ความเพียร |
น. วิริย., วีริย., ปธาน.., อุสฺสาห. อาตปฺป. อาตป. อาตาป. สนฺตาป. ปคฺคาห. วายาม. ปรกฺกม. ปยตน., โยค. ปโยค. อีหา, อุยฺยาม. ธิติ, ภค., อารมฺภ. อุฏฺฐาน., ธุร., อาโยค. จห. ตป. ยตฺต., | |||
ความเพียรชอบ |
น. สมฺมปฺปธาน., | |||
ความเพียรยิ่ง |
น. อุสฺโสฬฺหิ, | |||
ความเพียรแรงกล้า |
น. อุสฺโสฬฺหิ, | |||
ความเมาของช้าง |
น. คชฺช., | |||
ความเย็น |
น. สีต., สีตตา, สีติภาว. | |||
ความเรียง |
น. คชฺชพนฺธ. | |||
ความเรียบร้อย |
น. ปตฺตกลฺล., | |||
ความเร็ว |
น. เวค. ชว. รย. ชวน., สีฆตฺต., ตุริตตฺต., | |||
ความเร็วลม |
น. วาตชว. |