พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ความเชื่อมั่นในตัวเอง |
น. เวสารชฺช., | |||
ความเชื่อว่ามีวิญญาณในธรรมชาติ |
น. อตฺตวาท. | |||
ความเชื่อว่าไม่มีพระเจ้า |
น. อเทวทิฏฺฐิ, อนิสฺสรวาท. | |||
ความเชื่อเรื่องพระเจ้า |
น. เทวภตฺติ, อิสฺสรวาท. เทวทิฏฺฐิ, | |||
ความเที่ยงตรง |
น. อุชุตา, อุชุภาว. | |||
ความเท่าเทียม |
น. สมานปทฏฺฐาน., | |||
ความเท่าเทียมกัน |
น. สามญฺญ., สามญฺญตา, | |||
ความเบา |
น. ลหุตา, | |||
ความเป็น |
น. ภว. ภวน., ภาว. | |||
ความเป็นคน |
น. มนุสฺสตฺต., ปภุตฺต., โปริส., | |||
ความเป็นคนว่าง่าย |
น. โสวจสฺส., โสวจสฺสตา, สุพฺพจตฺต., โสรจฺจ., สุสฺสูสา, | |||
ความเป็นจริง |
กวิ. ยถตฺตํ ยถาตฺตํ ยถาตถํ | |||
ความเป็นชาย |
น. ปุริสตฺต., ปุริสตฺตน., โปริสฺส., ปุมภาว. | |||
ความเป็นทุกข์ |
น. ทุกฺขตา, ทุกฺขตฺต., | |||
ความเป็นนักวิชาการ |
น. ปณฺฑิจฺจ., | |||
ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว |
น. เอกมติกตฺต., | |||
ความเป็นปึกแผ่น |
น. เอกฆนตฺต., ถิรตฺต., ถิรภาว. | |||
ความเป็นผู้ดี |
น. วินีตตา, อภิชาตตา, สุชฺชนตา, | |||
ความเป็นพรหม |
น. พฺรหฺมญฺญ., พฺรหฺมตฺต., | |||
ความเป็นพระ |
น. สมณภาว. สามญฺญ., |