พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
คลั่งศาสนา |
น. ธมฺมุมฺมาท. ทิฏฺฐุมฺมาท. ค. ธมฺมุมฺมตฺตก ทิฏฺฐุมฺมตฺตก |
กิริยาอาการ, ศาสนา | ||
คลั่งไคล้ |
น. สาราค. สารชฺชนา, อิทํสจฺจาภินิเวส. อุมฺมาท. ทิฏฺฐุมฺมาท. ค. สารตฺต ภตฺตฺยุมฺมตฺต สนฺทิฏฺฐิปรามาสี ขิตฺตจิตฺต อุมฺมตฺต เปมาตุร ก. สารชฺชติ วิ. อติสทฺธาย ภตฺตฺยุมฺมาเทน |
กิริยาอาการ | ||
คลาคล่ำ |
ค. สงฺกิณฺณ อากิณฺณ สงฺกุล ปริกิณฺณ | |||
คลางแคลง |
ดู ไม่แน่ใจ, สงสัย. | ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
คลาด |
สำ. น สมฺมุขี โหติ, น อญฺญมญฺญํ ปสฺสนฺติ | |||
คลาดเคลื่อน |
น. วิปลฺลาส. ค. วิปลฺลาส |
|||
คลาดแคล้ว |
น. มุตฺติ, ปริมุจฺจน., ก. มุจฺจติ ปริมุจฺจติ |
|||
คลาน |
น. สปฺปนา, ปริสปฺปนา, สํสปฺปนา, ค. อุโรคามี ก. สปฺปติ ปริสปฺปติ สํสปฺปติ, หตฺถชนฺนุเกหิ วิจรติ |
|||
คลานไป |
ก. ชนฺนุเกหิ วิจรติ | |||
คลาย |
น. วินิเวฐน., นิพฺเพฐน., วินิพฺภุชน., สิถิลีกรณ., ก. วินิเวเฐติ นิพฺเพเฐติ ปริสชฺชติ วินิพฺภุชติ สิถิลายติ สิถิลีกโรติ อุคฺฆาเฏติ |
|||
คลายกำหนัด |
น. วิราค. ค. วิรตฺต ก. วิรชฺชติ |
|||
คลายกิเลส |
ดู คลายกำหนัด. | บาปอกุศล | ||
คลายออก |
น. โอมุญฺจน., อาเวฐน., ก. โอมุญฺจติ อาเวเฐติ วินิเวเฐติ วิชเฏติ |
|||
คลายอารมณ์ |
ก. นิพฺเพเฐติ ปสฺสมฺภติ | |||
คลายเกลียว |
น. วฺยาวฏฺฏน., | |||
คลายเครียด |
ก. นิพฺเพเฐติ ปสฺสมฺภติ | |||
คลายใจ |
ค. อนเปกฺข อจินฺตาปร อจินฺตากุล อนุสฺสุกฺก วูปสนฺตจิตฺต ก. อชฺฌุเปกฺขติ |
|||
คลาไคล |
ก. คจฺฉติ จรติ สรติ | |||
คลำ |
น. สมฺมสน., ค. สมฺมสิต ก. สมฺมสติ ปรามสติ |
|||
คลำหา |
ก. อนฺโธ วิย ปรามสติ, มิโค วิย สปฺปติ |