พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ความเท่าเทียม |
น. สมานปทฏฺฐาน., | |||
ความเท่าเทียมกัน |
น. สามญฺญ., สามญฺญตา, | |||
ความเบา |
น. ลหุตา, | |||
ความเป็น |
น. ภว. ภวน., ภาว. | |||
ความเป็นคน |
น. มนุสฺสตฺต., ปภุตฺต., โปริส., | |||
ความเป็นคนว่าง่าย |
น. โสวจสฺส., โสวจสฺสตา, สุพฺพจตฺต., โสรจฺจ., สุสฺสูสา, | |||
ความเป็นจริง |
กวิ. ยถตฺตํ ยถาตฺตํ ยถาตถํ | |||
ความเป็นชาย |
น. ปุริสตฺต., ปุริสตฺตน., โปริสฺส., ปุมภาว. | |||
ความเป็นทุกข์ |
น. ทุกฺขตา, ทุกฺขตฺต., | |||
ความเป็นนักวิชาการ |
น. ปณฺฑิจฺจ., | |||
ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว |
น. เอกมติกตฺต., | |||
ความเป็นปึกแผ่น |
น. เอกฆนตฺต., ถิรตฺต., ถิรภาว. | |||
ความเป็นผู้ดี |
น. วินีตตา, อภิชาตตา, สุชฺชนตา, | |||
ความเป็นพรหม |
น. พฺรหฺมญฺญ., พฺรหฺมตฺต., | |||
ความเป็นพระ |
น. สมณภาว. สามญฺญ., | |||
ความเป็นมนุษย์ |
น. มานุสิกตฺต., มนุสฺสตฺต., ปุคฺคลภาว. | |||
ความเป็นมิตร |
น. มิตฺตตา, เมตฺตา, สามคฺคี, โสหชฺช., | |||
ความเป็นม่าย |
น. วิธวตฺต., เวธพฺย., | ม่าย | ||
ความเป็นลูกผู้ชาย |
น. ปุริสการ. ปุริสภาว. ปุริสวิกฺกม. โปริสฺส., | |||
ความเป็นสมณะ |
น. สามญฺญ., สมณภาว. | |||
ความเป็นส่วนตัว |
น. ปุคฺคลิกตฺต., | |||
ความเป็นหนี้ |
น. อาณฺย., | |||
ความเป็นหนุ่มสาว |
น. โยพฺพน., โยพฺพญฺญ., ตรุณภาว. ปฐมวย. | |||
ความเป็นห่วง |
น. อชฺฌุเปกฺขน., | |||
ความเป็นอยู่ |
น. ชีวิต., ชีว. ชีวน., อาชีวน., (ดู ชีวิต) |