พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย
ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
กระจ้อย ค. อณุ อนุ ขุทฺทก (ดู กระจ้อน) ขนาด
กระจ้อยร่อย ค. อติขุทฺทก ขนาด
กระจ๋องหง่อง สำ. อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา โอโลเกติ

กระจองหง่อง, กระจ๋องหง่อง ว. ซึมเซา, หงอยเหงา…

กระจ๋อหวอ ค. สุปากฏํ วิวฏ

กระจ๋อหวอ (ปาก) ก. เปิด, โจ่งแจ้ง.

กระฉอก ก. พหิ ปคฺฆรติ, พหิ ปตติ

กระฉอก ก.…

กระฉับกระเฉง น. วิริย., อุสฺสาห. ธิติ,
ค. อปฺปมิทฺธ อตนฺทิต อกุสีต ปาฏว กุสล ปคุณ เฉก สีฆ ทกฺข นิปุณ
กระฉูด ดู พุ่ง.
กระฉ่อน ค. ฆุฏฺฐ อพฺภุคฺคต
ก. อพฺภุคฺคจฺฉติ อชฺฌารุหติ
กระชดกระช้อย ค. โสภณากปฺป สุภาจาร
กระชอน น. ปิฏฺฐจาลิกา, ปิฏฺฐจาลนี, จุณฺณจาลิกา,
กระชับ กวิ. ทฬฺหํ คาฬฺหํ
กระชั้นชิด สำ. ปจฺฉโต ปจฺฉโต อนุพนฺธติ
กระชาก น. อากฑฺฒนา, ปริกฑฺฒน., สีฆากฑฺฒน.,
ก. สหสา อากฑฺฒติ, สหสา ปริกฑฺฒติ, สีฆํ อากฑฺฒติ
กระชุ น. กุลฺลก.
กระชุ่น ก. อปนุทติ
กระชุ่มกระชวย น. หาส. โตส. ปโมท.
ก. หสติ ตุสฺสติ ปโมทติ
กระซิก ก. อนุปกฺขนฺทติ อุปนิฆํสติ ฆฏฺเฏติ
กระซิกกระซี้ ก. ชคฺฆติ อุชฺชคฺฆติ ปชคฺฆติ
กระซิกๆ ก. มนฺทสทฺเทน โรทติ
กระซิบ น. กณฺณชปน., ชปฺปน., ชปฺปนา, นิกณฺณิกชปฺปน.,
ค. อุปกณฺณกชปฺปี
ก. ชปฺปติ, อุปกณฺณกํ ชปฺเปติ, กณฺเณ ชปฺเปติ, กณฺเณ มนฺเตติ,