พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ขยะมูลฝอย |
ดู ขยะ. | ขยะ | ||
ขยะแขยง |
น. ชิคุจฺฉา, อรติ, กุกฺกุจฺจ., อรุจิ, | |||
ขยัก |
ก. วิสุํ กโรติ, วิสุํ ฐเปติ | |||
ขยักขย่อน |
สำ. น สตตํ กโรติ | |||
ขยักขย้อน |
ก. ชาตอุคฺคิรณากาโร โหติ | |||
ขยัน |
น. อุฏฺฐาน., ทกฺขตา, ลส. ยติ. อีหติ, อีหา, อุยฺยาม. อุสฺสาห. ถาม. อุยฺโยค. ปรกฺกม. วิริย., อาตปฺป., ค. อุฏฺฐายี อุฏฺฐาตุ อุฏฺฐิต อุสฺสุกฺก อุยฺยุตฺต ทกฺข ปสุต ตปฺปร อนลส อตนฺทิต อกิลาสุ นิกฺโกสชฺช อายตฺต อาสตฺต อาตาปี อาร |
|||
ขยันเรียน |
ค. วิชฺชาสตฺต วีมํสาปุพฺพก | |||
ขยับ |
ก. จลติ ปจลติ กมฺปติ อิญฺชติ สมีรติ เวธติ อปสรติ | |||
ขยับขยาย |
สำ. เขทํ วิโนเทติ, ตาปํ มนฺทีกโรติ | |||
ขยับลง |
ก. โอตรติ | |||
ขยั้น |
ดู เกรง. | |||
ขยั้นครั่นคร้าม |
ดู ขยั้น, ครั่นคร้าม | |||
ขยาด |
ดู ครั่นคร้าม. | |||
ขยาย |
น. พฺรูหน., ปุถกรณ., ปุถกมฺม., ปสาร. วฑฺฒน., วฺยาปน., ปตฺถรณ., อายาตกรณ., วิปฺผาร. วิตฺถาร. วิสรณ., ก. ตโนติ พฺรูเหติ วฑฺเฒติ วิตฺถาเรติ วิปฺผาเรติ ปสาเรติ วิสาลีกโรติ พหุลีกโรติ วฺยาเปติ ผรติ ปตฺถรติ, อายาตํ กโรติ |
|||
ขยายความ |
น. อตฺถาธิปฺปาย. นิทฺเทส. นิทสฺสน., วณฺณนา, วฺยาขฺยาน., ก. นิทฺทิสติ นิทสฺเสติ วฺยาขฺยาติ วฺยากโรติ |
|||
ขยายตัว |
(พอง) | น. อุทฺธุมายน., อุทฺธุมาตตฺต., วิตฺถมฺภน., ค. อุทฺธุมาต อุทฺธุมาตก อุทฺธุมายิก ก. อุทฺธุมายติ วิตฺถมฺเภติ |
||
ขยายตัว |
(กว้างออกไป) | น. วฑฺฒน., พฺรูหน., วิตฺถาร. | ||
ขยายสาขา |
น. สาขาปตฺถรณ., องฺโคปงฺควิภาค. ก. สาขา ปตฺถรติ, สาขา วิตฺถาเรติ |
|||
ขยายออกไป |
(ยาว, ยื่น) | น. อายติ, อายาม. วิตฺถาร. ค. อายต ตุงฺค ก. อายมติ |
||
ขยายไป |
น. ผรณ., ค. ผุฏ ปตฺถต วิสฏ วิตฺถต ตต วิตต วิตฺถิณฺณ ปริวิตฺถิณฺณ ก. ผรติ ปตฺถรติ |