พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
กระจอกงอกง่อย | ค. ทุคฺคต ทลิทฺท | ||
กระจองอแง | ก. อวิจฺฉินฺนํ โรทติ | ||
กระจอนหู | ดู ต่างหู. | เครื่องประดับกาย | |
กระจะ | ดู แจ่มแจ้ง. | ||
กระจัดกระจาย | น. วิกิรณ., ค. วิกิณฺณ ปริกิณฺณ วิกฺขิตฺตก อากิณฺณ ก. วิกฺขิปติ วิกิรติ โอกิรติ อากิรติ ปฏิกิรติ |
||
กระจัดพลัดพราย | สำ. วิโยเชตฺวา อิโต จิโต จ คจฺฉนฺติ | ||
กระจับ (พืชน้ำ) | น. กเสรุ. โคกณฺฏก. | พืช | |
กระจับ (ของมวย) | น. สึฆาฏก.., สิงฺฆาฏก.., | อุปกรณ์ | |
กระจับ (ของม้า) | น. เสรุส. | อุปกรณ์ | |
กระจับปิ้ง | น. เมขลา, กจฺฉา, | เครื่องแต่งกาย | |
กระจับปี่ | น. จตุตนฺติกวีณา,
กระจับปี่ น. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีด |
เครื่องดนตรี | |
กระจาด | น. ปิฏก., ปจฺฉิ, เปฏก.,
กระจาด น. ภาชนะสาน รูปเตี้ย ๆ ปากกว้าง ก้นสอบ… |
ภาชนะ | |
กระจาบ | ดู นกกระจาบ. | สัตว์, นก | |
กระจาย (แยกออก) | น. กิรณ., ปกิรณ., วิภงฺค. วิคฺคห. วิภาค. |
||
กระจาย (วางแยก) | ก. อิโต อิโต ฐเปติ | ||
กระจาย (แผ่ไป) | น. ปตฺถรณ., วิสารณ., วฺยาปน., ก. ปตฺถรติ ปสาเรติ |
||
กระจายข่าว | ก. อุคฺโฆเสติ, ปกาเสติ, สทฺทํ อนุสฺสาเวติ | ||
กระจายข่าวลือ | น. เปสุญฺญหรณ., | ||
กระจายคำ | น. วจีวิภาค. ปทวิภาค. | ||
กระจายตัว | ดู ละลาย. |