พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย
ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
กระจอกงอกง่อย ค. ทุคฺคต ทลิทฺท
กระจองอแง ก. อวิจฺฉินฺนํ โรทติ
กระจอนหู ดู ต่างหู. เครื่องประดับกาย
กระจะ ดู แจ่มแจ้ง.
กระจัดกระจาย น. วิกิรณ.,
ค. วิกิณฺณ ปริกิณฺณ วิกฺขิตฺตก อากิณฺณ
ก. วิกฺขิปติ วิกิรติ โอกิรติ อากิรติ ปฏิกิรติ
กระจัดพลัดพราย สำ. วิโยเชตฺวา อิโต จิโต จ คจฺฉนฺติ
กระจับ (พืชน้ำ) น. กเสรุ. โคกณฺฏก. พืช
กระจับ (ของมวย) น. สึฆาฏก.., สิงฺฆาฏก.., อุปกรณ์
กระจับ (ของม้า) น. เสรุส. อุปกรณ์
กระจับปิ้ง น. เมขลา, กจฺฉา, เครื่องแต่งกาย
กระจับปี่ น. จตุตนฺติกวีณา,

กระจับปี่ น. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีด

เครื่องดนตรี
กระจาด น. ปิฏก., ปจฺฉิ, เปฏก.,

กระจาด น. ภาชนะสาน รูปเตี้ย ๆ ปากกว้าง ก้นสอบ…

ภาชนะ
กระจาบ ดู นกกระจาบ. สัตว์, นก
กระจาย (แยกออก)

น. กิรณ., ปกิรณ., วิภงฺค. วิคฺคห. วิภาค.
ค. กิณฺณ ปกิณฺณก ผุลฺล
ก. กิรติ วิกีรติ ปกิรติ วิคฺคเหติ วิภชติ

กระจาย (วางแยก) ก. อิโต อิโต ฐเปติ
กระจาย (แผ่ไป) น. ปตฺถรณ., วิสารณ., วฺยาปน.,
ก. ปตฺถรติ ปสาเรติ
กระจายข่าว ก. อุคฺโฆเสติ, ปกาเสติ, สทฺทํ อนุสฺสาเวติ
กระจายข่าวลือ น. เปสุญฺญหรณ.,
กระจายคำ น. วจีวิภาค. ปทวิภาค.
กระจายตัว ดู ละลาย.