พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
รู้ชัด |
น. ปชานน., ก. ปชานาติ |
|||
รู้ดี |
ก. อภิชานาติ | |||
รู้ตัว |
น. สมฺปชญฺญ., ค. สมฺปชาน ก. สมฺปชานาติ |
|||
รู้ตัวดี |
ค. สเจตน สวิญฺญาณก กกิ. สญฺจิจฺจ กวิ. สเจตนํ |
|||
รู้ตาม |
น. อนุพุชฺฌน., อนุโพธ. ค. อนุพุทฺธ ก. อนุพุชฺฌติ อนุโพธติ |
|||
รู้ตามได้ยาก |
ค. ทุรนุโพธ | |||
รู้ตื้นๆ |
น. อปฺปมตฺตชานน., | |||
รู้ถึง |
ก. อาชานาติ | |||
รู้ทัน |
ก. ปเรน กตํ ปชานาติ | |||
รู้ทันเหตุการณ์ |
ค. การณิก ปริกฺขก | |||
รู้ทั่วถึง |
น. อาชนน., ปญฺญา, ก. อาชานาติ |
|||
รู้ปรุโปร่ง |
ก. อภิสเมติ | |||
รู้ผิดชอบชั่วดี |
ค. คุณโทสญฺญู | |||
รู้ผิวเผิน |
น. อปฺปมตฺตชานน., | |||
รู้มาก |
สำ. โลหิตปายี | |||
รู้ยิ่ง |
น. อภิญฺญา, ก. อภิชานาติ |
|||
รู้รอบ |
น. ปริญฺญา, ปริชานน., ก. ปริชานาติ |
|||
รู้รอบด้าน |
ดู รู้รอบ. | |||
รู้ล่วงหน้า |
น. ปุเรตราวโพธ. ปเควชานน., ปเควทสฺสน., อนาคตญาณ., ค. อนาคตทสฺสี ก. ปเคว ชานาติ |
|||
รู้สึก |
น. เวทนา, เวทยิต., อนุภวน., ผุสน., ค. เวทก ก. เวทิยติ เวเทติ อนุภวติ ผุสติ มญฺญติ |