พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
รัฐมนตรียุติธรรม |
น. อกฺขทสฺสามจฺจ. | |||
รัฐมนตรีศึกษาธิการ |
น. อชฺฌาปนามจฺจ. | |||
รัฐมนตรีสาธารณสุข |
น. โสขฺยามจฺจ. | |||
รัฐศาสตร์ |
น. ปาลนวิชฺชา, รฏฺฐสตฺถ., | ศาสตร์-วิทยา | ||
รัฐสภา |
น. รฏฺฐสภา, มนฺติสภา, | |||
รัด |
ก. พนฺธติ ปฏิมุญฺจติ | |||
รัดกุม |
ค. อปฺปมตฺต วิจกฺขณ นิสมฺมการี สเมกฺขการี สมนฺตทสฺสี วิจารสีลี วีมํสก สุขุม นิปุณ | |||
รัดคอ |
น. อุพฺพนฺธน., ก. อุพฺพนฺธติ |
|||
รัดประคด |
น. กายพนฺธน., กฏิพนฺธน., | |||
รัดรึง |
ก. ปริโยนทฺธติ กกิ. อนทฺธ ปริโยนทฺธ |
|||
รัดรูป |
ค. อติคาฬฺห อติทฬฺห สุวินทฺธ | |||
รัดเกล้า |
น. สีสาภรณ., | เครื่องประดับกาย | ||
รัดเข็มขัด |
ก. พนฺธติ เวเฐติ | |||
รัดเข่า |
น. ปลฺลตฺถิกา, | |||
รัดแขน |
ก. ปจฺฉาพาหํ พนฺธติ | |||
รัตตัญญู |
น. รตฺตญฺญู. | |||
รัตติกาล |
น. รตฺติ, | |||
รัตนตรัย |
น. รตนตฺตย., ติรตน., | |||
รัตน์ |
น. รตน., | |||
รัถ |
น. รถ. |