พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
รัก |
น. เปม., เมตฺตา, สิเนห. เสฺนห. อนุราค. มมตฺต., ปิยายน., ค. อาสตฺต อนุรตฺต สานุราค ก. ปิยายติ เมตฺตายติ เมชฺชติ, เปมํ พนฺธติ |
|||
รักขาว |
น. อฬกฺก. อกฺก. อทฺธาก. | พืช | ||
รักจนหลง |
น. อธิกสิเนห. อติสมฺโมส. ค. เปมาตุร ก. ปมุยฺหติ อติมมายติ |
|||
รักชาติ |
น. เทสภตฺติ, เทสานุราค. ค. เทสภตฺติก เทสานุราคี |
|||
รักดำ |
น. ผลฺลี, ผลฺลาตก.., ภลฺลี, ภลฺลาตก. | พืช | ||
รักตัว |
น. ชีวิตาสา, | |||
รักพ่อ |
น. เปตฺเตยฺยตา, | |||
รักมั่นคง |
น. ทฬฺหเปม., | |||
รักร่วมเพศ |
น. สมเวสเมถุน. สมเวสสํวาส. | |||
รักร่วมเพศ |
(ชายกับชาย) | น. ปุริสเมถุน. ปุริสสํวาส. | ||
รักร่วมเพศ |
(หญิงกับหญิง) | น. อิตฺถีเมถุน. อิตฺถีสํวาส. | ||
รักษา |
น. รกฺขา, อารกฺขา, รกฺขณ., รกฺขน., อนุรกฺขณ., อนุรกฺขา, คุตฺติ, ปาลน., ค. รกฺขก อนุรกฺขก ธารี ปริหารก ก. รกฺขติ อนุรกฺขติ ปาเลติ กกิ. รกฺขิต ปาลิต อาวิต |
|||
รักษาการ |
น. องฺคหาร. อภินย. ค. อญฺญสฺสตฺถาย นิยุตฺต |
|||
รักษาศีลอุโบสถ |
ค. อุโสสถิก ก. อุโปสถํ อุปวสติ |
|||
รักษาสัจจะ |
น. สจฺจานุรกฺขณ., | |||
รักษาสัญญา |
ก. ปฏิญฺญาย ติฏฺฐติ | |||
รักษาหน้า |
น. กิตฺติปโมจน., ก. กิตฺตึ ปโมเจติ |
|||
รักษาแผล |
น. วณปริกมฺม., | |||
รักษาโรค |
น. ติกิจฺฉา, ปติกฺริยา, เวชฺชกมฺม., ก. จิกิจฺฉติ ติกิจฺฉติ, โรคํ อุปสเมติ |
โรค, รักษาโรค | ||
รักษาโรคจมูก |
น. นตฺถุกมฺม., | โรค, รักษาโรค |