พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
รักษาโรคเท้า |
น. ปาทติกิจฺฉา, | โรค, รักษาโรค | ||
รักษาได้ยาก |
ค. ทุรกฺข ทูรกฺข | |||
รักษาไม่ได้ |
(โรค) | ค. อเตกิจฺฉ อปฺปฏิการ | ||
รักษาไว้ |
น. อนุรกฺขติ ปริหรติ ปวตฺเตติ ปฏิปาเทติ อนุปาเลติ | |||
รักษาไว้ได้ |
ค. รกฺขนีย | |||
รักษาไว้ไม่ได้ |
ค. อรกฺขิย | |||
รักสงบ |
น. สมกามิตา, สนฺตตา. ค. สมกามี สนฺตสีลี สนฺติปิย สนฺติกร |
|||
รักสวยงาม |
ค. สุเวสปฺปิย | |||
รักสุข |
ค. สุขกาม | |||
รักเดียวใจเดียว |
ค. สทารสนฺตุฏฺฐ | |||
รักเพื่อนมนุษย์ |
น. ปรหิตกามิตา, โลกานุกมฺปา, โลกตฺถจริยา, ค. ปรหิตกามี โลกานุกมฺปี |
|||
รักแม่ |
น. มตฺเตยฺยตา, | |||
รักแร้ |
น. กจฺฉ. กจฺฉา, พาหุมูล., อุปกจฺฉ. | |||
รักใคร่ |
น. กาม. สิเนห. ก. กาเมติ ปิยายติ มิชฺชติ สินิยฺหติ เกลายติ เมตฺตายติ |
ต้องการอยาก | ||
รัง |
(รังนก) | น. กุลาวก., | รัง | |
รัง |
(รังผึ้ง) | น. มธุโกส.., มธุปฏล., มธุคณฺฑ., มธุกรปญฺชร.., | รัง | |
รัง |
(ต้นรัง) | น. สาล. อสฺสกณฺณ. สชฺช. | ||
รังกา |
น. กากกุลาวก. กากนีฬ. | รัง | ||
รังควาน |
น. อาพาธ. อุปตาป. พาธนา, วิเหฐน., วิเหสา, ก. อาพาเธติ อุปตปฺปติ พาธติ วิหึสติ วิเหเฐติ วิเหเสติ ปสหติ อุปทฺทเวติ อุพฺพาเหติ |
|||
รังดุม |
น. ปาสก., คณฺฐิปาส. |