พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ยืด |
ก. วิตโนติ ปปญฺเจติ วิลมฺเพติ, กาลํ เขเปติ | |||
ยืดคอ |
ก. คีวํ ปสาเรติ, คีวํ อุกฺขิปติ | |||
ยืดตัว |
ก. กายํ ปสาเรติ, กายํ ปตฺถรติ | |||
ยืดยาด |
ดู เชื่องช้า. | |||
ยืดยาว |
น. อติวิตฺถาร. ค. อติวิตฺถาริต อติปปญฺจิต |
|||
ยืดหยุ่น |
น. ปกตฺยวิชหน., ค. ปกตฺยวิชหก สุนมฺย อกฐิน |
|||
ยืดหยุ่นได้ |
ค. ปราวตฺตนคติก | |||
ยืดหลัง |
ก. ปิฏฺฐึ อายมติ | |||
ยืดออก |
น. ปสารณ., ก. ปสาเรติ อายมติ วิตโนติ วิตฺถมฺพติ |
|||
ยืดออกได้ |
ค. อากฑฺฒนกฺขม ปสารณกฺขม ปสารณีย | |||
ยืดออกไป |
ก. วิลมฺเพติ | |||
ยืดเยื้อ |
น. วิสร. วิสรณ., อนวสฺสว. อวิจฺเฉท. สาตจฺจ., จิรายน., สนฺตติ, สนฺตาน., อนุสนฺธิ, อนุปฺปพนฺธ. สณฺฐิติ, จิรฏฺฐิติ, ค. อวิจฺฉินฺน อวิจฺเฉท นิพทฺธ นิรนฺตร สาตติก ก. วิสรติ สนฺเตติ สนฺตยติ กวิ. นิพทฺธํ นิรนฺตรํ สสตํ สตตํ อนฺนตริกํ |
|||
ยืดเวลา |
ก. กาลํ อากฑฺฒติ, นิกฑฺฒติ, ปปญฺเจติ | |||
ยืน |
น. ฐาน., ค. ฐิต ก. ติฏฺฐติ |
|||
ยืนกราน |
ค. สาตจฺจการี นิจฺจปฺปวตฺตก ก. นิพนฺธติ, ทฬฺหคาหี โหติ, ทฬฺหีกโรติ |
|||
ยืนขึ้นใหม่ |
ก. ปติติฏฺฐติ | |||
ยืนคอยรับใช้ |
ก. อุปติฏฺฐติ | |||
ยืนจังก้า |
สำ. ปาเท ปสาเรนฺโต ติฏฺฐติ | |||
ยืนต้าน |
ก. ปทหติ | |||
ยืนนาน |
น. จิรฏฺฐิติ, ค. จิรฏฺฐิติก จิรฏฺฐิต นิ. ทีฆรตฺตํ อติจิรํ |