พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ยิ้มเยาะ |
น. ปริหาส. อุปฺผณฺฑนา, วฺยาชหาส. | |||
ยิ้มแป้น |
น. ทนฺตวิกสน., ก. ทนฺเต วิทํเสติ |
|||
ยิ้มแย้ม |
น. สิต., มิหิต., สิตาการ. ก. สิตํ กโรติ, วิมฺหยติ |
|||
ยี |
ก. สมฺปีเฬติ มทฺทติ สมฺมทฺทติ | |||
ยียวน |
น. อาลิงฺคน., ปริสฺสชน., ก. อาลิงฺคติ ปรามสติ อปลาเลติ |
|||
ยีราฟ |
(giraffe) | น. ทีฆคีวมิค. | ||
ยี่ |
ค. ทฺวิ | |||
ยี่ภู่ |
น. ตูลิกา, ภิสิ, ภิสี, เสยฺยา, สยน., | |||
ยี่สุ่น |
ดู กุหลาบ. | |||
ยี่หร่า |
น. มหาชีรก. | |||
ยี่ห้อ |
(ชื่อร้าน) | น. อาปณวฺหย. อาปณจิณฺห., วานิชจิณฺห., | ||
ยี่ห้อ |
(ชื่อเสียง) | น. กิตฺติ, กิตฺติสทฺท. สิโลก. | ||
ยี่โถ |
น. กณวีร. กณเวร. กรวีร. อสฺสมารก. สตปุปฺผา, | |||
ยี้ |
อุ. ธิ! ธิรตฺถุ! | |||
ยึกยัก |
ค. อกตนิจฺฉย ก. อาสงฺกติ วิลมฺพติ |
|||
ยึด |
(ริบ) | น. ราชายตฺติกรณ., อสฺสามิกรณ., ก. ราชายตฺตํ กโรติ, ราชายตฺตีกโรติ ราชสนฺตกํ กโรติ, อสฺสามิกํ กโรติ |
||
ยึด |
(ติด) | ก. ปสชติ ลิมฺปติ ลิปฺปติ สชฺชติ อาสชฺชติ ลคฺคติ ลคฺเคติ สมฺพนฺธติ | ||
ยึด |
(จับ) | น. ทฬฺหคาห. ก. ทฬฺหํ คณฺหาติ |
||
ยึดครอง |
น. ปริคฺคาห. อธิวาสิตา, ค. ปริคฺคห ปริคฺคาหก อธิวาสี ก. ปริคณฺหาติ, อธิคณฺหาติ, ปสยฺห คณฺหาติ |
|||
ยึดคืน |
น. อภินิคฺคณฺหนา, |