พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผ้าโพกศีรษะ |
น. สิโรเวฐน., สีสเวฐน., สิโรภูสน., | ผ้า | ||
ผ้าใบ |
น. มกจิวตฺถ., | ผ้า | ||
ผ้าใหม่ |
น. อหตวตฺถ., อลฺลวตฺถ., | ผ้า | ||
ผ้าไหม |
น. โกเสยฺย., กิมิชวตฺถ., | ผ้า | ||
ผ้าไหมทอง |
น. กุมิช., | ผ้า | ||
ฝน |
น. วสฺส., วสฺสน., วุฏฺฐิ, วุฏฺฐิกา, เทว. ปชฺชุนฺน. วรุณ. เมฆ. | |||
ฝนกราวหนึ่ง |
น. วาตกฺขิตฺตมฺพุ. | |||
ฝนชุก |
น. สุพฺพุฏฺฐิ, สุวุฏฺฐิกา, ค. วุฏฐิพหุล |
|||
ฝนดี |
น. สุวุฏฺฐิ, สุพฺพุฏฺฐิกา, | |||
ฝนตก |
น. วสฺสน., วสฺสวสฺสน., วสฺสวุฏฺฐิ, วุฏฺฐิปตน., ค. วุฏฺฐ ก. วสฺสติ ปวสฺสติ คฬติ โอวสฺสติ |
|||
ฝนตกกะปริดกะปรอย |
น. วาตกฺขิตฺตพินฺทุ. สิกร. สีกร. สีกรวุฏฺฐิ, | |||
ฝนตกปรอยๆ |
น. สีกรวุฏฺฐิ, สีกรวสฺส., มนฺทเมฆ. อปฺปวุฏฺฐิ, ก. มนฺทํ วสฺสติ |
|||
ฝนตกพรำๆ |
น. วทฺทลิกา, | |||
ฝนตกหนัก |
น. อาสาร. ธารานิปาต. สมฺปาต. อภิวสฺสน., มหาวสฺส., สำ. ถุลฺลผุสิตโก เทโว วสฺสติ |
|||
ฝนปรอยๆ |
น. มนฺทเมฆ. อปฺปวุฏฺฐิ, ก. มนฺทํ วสฺสติ |
|||
ฝนประปราย |
น. วาตกฺขิตฺตมฺพุ. สีกร. | |||
ฝนพรำ |
น. วทฺทลิกา, | |||
ฝนฟ้าคะนอง |
น. เมฆนาทิตวุฏฺฐิ, | |||
ฝนฟ้าอากาศ |
น. อากาส.., วาตวุฏฺฐิ, | |||
ฝนลูกเห็บ |
น. กรกวสฺส., ชลมิสฺสิตหิมวุฏฺฐิ, |