พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กะโปโล |
ค. อวินีต อสุทฺธ อโสธน มลีน | |||
กะโผลกกะเผลก |
น. ขญฺชน., ทุพฺพลคมน., ค. ขญฺช โขฏ โขณฺฑ ก. ขญฺชติ, ขญฺชากาเรน คจฺฉติ |
|||
กะโหลก |
น. กปาล. กฏาห. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
กะโหลกน้ำเต้า |
น. กมณฺฑลุ.., กุณฺฑิกา, ตุมฺพกฏาห. | ส่วนของพืช | ||
กะโหลกศีรษะ |
น. กปาล. กปฺปร. กโรฏิ, กโรฏิก., สีสกฏาห. สีสกปาล. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
กะไหล่ |
น. พาหิรเลป. พาหิรมฏฺฐ., ก. พาหิรมฏฺเฐน เลเปติ, อาวรติ ปฏิจฺฉาเทติ ขจติ กะไหล่ น.… |
|||
กัก |
ดู กั้น. | |||
กักกัน |
(เพราะมีโรคติดต่อ) | น. สํสคฺคนิเสธ. | ||
กักขฬะ |
ค. กกฺขล กกฺขฬ | |||
กักขัง |
น. รุนฺธน., พนฺธน., อวโรธน., การาปกฺขิปน., ก. รุนฺธติ, ทฬฺหํ พนฺธติ, การายํ ปกฺขิปติ, อวโรเธติ ปริกฺขิปติ |
|||
กักคุม |
ก. อารกฺขฏฺฐาเน วสาเปติ | |||
กักตัว |
ค. อวโรธก ก. อวโรเธติ, สีมนฺตเร นิเวเสติ |
|||
กักตุน |
น. จย. อุจฺจย. อุปจย. จิติ. อายูหน., นิจย. ปริจย. สญฺจย. สญฺจินน., สนฺนิจย. สนฺนิธาน., สนฺนิธิ, ก. สญฺจินาติ ราสีกโรติ นิทหติ |
|||
กักตุนมากไป |
น. อติสญฺจย. ก. อธิกํ ราสีกโรติ |
|||
กักบริเวณ |
ก. ปริจฺฉินฺนกฺเขตฺเต วสาเปติ | |||
กังขา |
ดู สงสัย. | ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
กังฉิน |
น. กูฏามจฺจ. ภตฺติหีนมจฺจ. ค. กุฏิล เกราฏิก เกราฏิย ภตฺติหีน |
ลักษณะนิสัย | ||
กังฟู |
น. จีนยุทฺธสิปฺป., | ต่อสู้, ศิลปะ | ||
กังวล |
น. อาเปกฺขา, กิญฺจน., ปลิโพธ. อาลย. มโนวิเลข. ค. สาเปกฺข จินฺตาปร จินฺตากุล อุสฺสุกฺก อวูปสนฺตจิตฺต ก. อชฺเฌติ หรายติ ปริวิตกฺเกติ อุปนิชฺฌายติ |
|||
กังวลใจ |
น. กุกฺกุจฺจ., อายาส. ก. กุกฺกุจฺจายติ หรายติ |