พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
บุพกิจ |
น. ปุพฺพกิจฺจ., | |||
บุพนิมิต |
น. ปุพฺพนิมิตฺต., | |||
บุพบท |
น. นิปาตปท., | |||
บุพพัณชาติ |
น. ปุพฺพณฺณ., ปุพฺพนฺน., | |||
บุฟเฟต์ |
(buffet) | ก. หตฺถีหิ ยุชฺฌติ, อตฺตสรเณน ภุญฺชติ | ||
บุรพบท |
น. นิปาตปท., | |||
บุรี |
น. ปุร., (ดู เมือง) | |||
บุรุษ |
น. ปุริส. ปุลฺล. โปส. ปุมา. โปริส. | บุคคล, ผู้ชาย, เพศชาย | ||
บุรุษการ |
น. ปุริสการ. | |||
บุรุษพยาบาล |
น. สปฺปายการก. | |||
บุรุษสรรพนาม |
น. ปุริสสพฺพนาม., | สัพพนาม, ไวยากรณ์ | ||
บุรุษอาชาไนย |
น. ปุริสาชญฺญ. ปุริสาชานีย. ปุริสาชาเนยฺย. | |||
บุรุษไปรษณีย์ |
น. สาสนเปสฺส. สาสนเปสก. สาสนภาชก. | |||
บุษบก |
น. กูฏาคาร., | |||
บุษบง |
น. ปุปฺผ., | |||
บุษบา |
น. ปุปฺผ., | |||
บุษยรถ |
น. ปุสฺสรถ. | |||
บุษราคัม |
น. ปุปฺผราค. ปุสฺสราค. | |||
บุหงา |
น. ปุปฺผวิกติ, | |||
บุหรง |
ดู นก, นกยูง |