พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
บ่อน้ำร้อน |
น. ตโปทา, | |||
บ่อพักน้ำเสีย |
น. โอลิคลฺล. โอฬิคลฺล. จนฺทนิกา, นทีกุญฺช. ชมฺพาฬี, | |||
บ่อย |
กวิ. ปุนปฺปุนํ อภิณฺหํ อภิกฺขณํ อสกึ มุหุํ อภิณฺหโส สตตํ นิรนฺตรํ | |||
บ่อยครั้ง |
นิ. พหุกฺขตฺตุํ | |||
บ่อยเกินไป |
กวิ. อจฺจาภิกฺขณํ | |||
บ่อยๆ |
ดู บ่อย. | |||
บ่อเกิด |
น. อากร. นิทาน., มูล., ปภว. | |||
บ่อเล็ก |
น. กุสุพฺภ. กุโสพฺภ. | |||
บ่อแร่ |
น. อากร. | |||
บ่า |
น. อํส. ภุชสิร. ขนฺธ. อํสกูฏ. | |||
บ่าง |
น. ปกฺขพิฬาร. | |||
บ่างช่างยุ |
ค. ปริเภทก | |||
บ่าย |
ดู เวลาบ่าย. | |||
บ่ายหน้าไป |
ค. …อภิมุข (อุ. อุตฺตราภิมุโข) | |||
บ่ายเบี่ยง |
ก. วาเรติ นิวาเรติ นิวตฺเตติ | |||
บ่าว |
(~ชาย) | น. กิงฺกร. เจฏก. เจตก. ทาส. ภจฺจ. ภฏ. เปสฺส. ปริจาริก. เสวก. ปเหณก. เปสนกร. | ||
บ่าว |
(~หญิง) | น. เจฏี, ทาสี, ปุฏธาริกา, ปริจาริกา, | ||
บ่าวสาว |
ดู คู่บ่าวสาว. | |||
บ้วน |
น. วิกฺขาลน., นิฏฺฐุภน., ค. วิกฺขาลิต ก. วิกฺขาเลติ โอปติ นิฏฺฐุภติ |
|||
บ้วนทิ้ง |
ก. อุคฺคิลติ |