พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
บ้วนปาก |
น. มุขวิกฺขาลน., ก. มุขํ วิกฺขาเลติ |
|||
บ้อง |
น. ปพฺพ., ทณฑก. | |||
บ้องตัน |
น. นงฺคุฏฺฐมูลมํส. | |||
บ้องตื้น |
ค. มนฺทปญฺญ | |||
บ้องแบ๊ว |
ค. อวิญฺญุตปฺปตฺต วิรูป ทุทฺทสิก | |||
บ้องไฟ |
น. อคฺคิมาลาทณฺฑก. อคฺคิสลากาทณฺฑก. | |||
บ้อท่า |
ค. นิตฺเตช อสมตฺถ | |||
บ้อภูมิ |
ค. อวิญฺญู อวิทู อวิทฺทสุ อญฺญาณี | |||
บ้อม |
ก. ปหรติ | |||
บ้อลัด |
ค. อพล อถาม อสมตฺถ | |||
บ้า |
น. อุมฺมาท. อุมฺมชฺชน., จิตฺตวิพฺภม. จิตฺตกฺเขป. จิตฺตวิกฺเขป. อุมฺมตฺตภาว. ค. อุมฺมตฺต อุมฺมตฺตก อุมฺมาต สมฺมตฺต วิกฺขิตฺตจิตฺต วิพฺภนฺตจิตฺต |
|||
บ้ากาม |
ค. กามคิทฺธิมา กามมทมตฺต | |||
บ้าคลั่ง |
น. กาลิกอุมฺมาท. จิตฺตวิกฺเขป. | |||
บ้าง |
ค. โถก กิญฺจิ อปฺปก กวิ. โถกํ อีสํ มนํ ปาโย |
|||
บ้างหรือ |
นิ. กจฺจิ | คำถาม | ||
บ้างไหม |
นิ. อปิ | |||
บ้าน |
น. ฆร., คห., เคห., อคาร., เวสน., นิเวสน., เวสฺม., มนฺทิร., อาเวสน., ขย., วสติ, ปุร., โอก., อาลย. สทุม., นิเกตน., ภวน., วาส. อิฏฺฐาคาร.., ฏาร.., นิวสถ. สํวสถ. สรณ., สทน., กุฏิ, สาลา, นิกาย. นิลย. อาวาส. อาวสถ. ปติสฺสย. วาส. | |||
บ้านตากอากาศ |
น. โสตฺถิสาลา, | |||
บ้านที่ทำเป็นสโมสร |
น. สมาชาคาร., | |||
บ้านนอก |
น. ชนปทิก. คามิก. ปจฺจนฺต. ค. ชนปทิก คามิก คมฺม |