พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ปฎิกิริยา |
น. ปฏิกฺริยา, | |||
ปฎิกูล |
ค. ปฏิกูล | |||
ปฎิคม |
ดู ต้อนรับ. | ต้อนรับ | ||
ปฎิญญา |
น. ปฏิญฺญา, | |||
ปฎิปักษ์ |
น. ปฏิปกฺข. | ตรงข้าม | ||
ปฏัก |
น. ปโตท. ตุตฺต., โตตฺต., ปาจน., ปาชน., ตุนฺน., สงฺกุ. | อุปกรณ์ | ||
ปฏิ- |
(เฉพาะ, ทวน, กลับความ) | อุป. ปฏิ … (อุ. ปฏิกิริยา) | ||
ปฏิกรณ์ |
น. ปฏิกฺริยา, อญฺญมญฺญปฺปวตฺติ, ก. ปุน กโรติ, อญฺญมญฺญมฺหิ พลํ ปวตฺเตติ |
|||
ปฏิกรรม |
น. ปฏิกมฺม., | |||
ปฏิการะ |
น. ปฏิการ. | |||
ปฏิกิริยา |
น. ปฏิกฺริยา, | |||
ปฏิกิริยาตอบโต้ |
น. ปฏิกฺริยา, ก. ปุน กโรติ |
|||
ปฏิกูล |
ค. ปฏิกูล | |||
ปฏิกูลสัญญา |
น. ปฏิกูลสญฺญา, | |||
ปฏิคม |
ดู ต้อนรับ. | |||
ปฏิคาหก |
น. ปฏิคฺคาหก. | |||
ปฏิชีวนะ |
ค. ปิตฺตุปสมก | |||
ปฏิญญา |
น. ปฏิญฺญา, | |||
ปฏิญญาตัว |
น. ปฏิญฺญา, | |||
ปฏิญาณ |
น. ปฏิญฺญาทาน., วตสมาทาน., ก. ปฏิญฺญํ เทติ |