พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ช่างขัด |
น. วณฺณมฏฺฐการี. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างจักสาน |
น. เวณ. เวน. วิลีวการ. นฬการ. เวฬุการ. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างจัดดอกไม้ |
น. มาลาการ. มาลิก. ปุปฺผสมฺปาทก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างชุน |
น. สูจิก. โสจิก. ตุนฺนวาย. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างซักฟอก |
น. โธวก. นินฺเนชก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างซ่อมรถ |
น. รถการ. | บุคคล, อาชีพ, พาหนะและส่วนประกอบ | ||
ช่างซ่อมรองเท้า |
น. ปาทุกาสงฺขารก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างซ่อมเครื่องจักรกล |
น. ยนฺติก. ยนฺตสิปฺปี. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างดอกไม้ |
น. มาลาการ. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างดีบุก |
น. ติปุการ. ติปุโกฏฺฏก. สีสการ. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างตัดผม |
น. กปปก. นหาปิต. เกโสโรหารก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างตัดรองเท้า |
น. ปาทุกากร. อุปาหนิก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างตัดเสื้อผ้า |
(~ชาย) | น. ตุนฺนวาย. ตุนฺนการ. | บุคคล, อาชีพ | |
ช่างตัดเสื้อผ้า |
(~หญิง) | น. ตุนฺนวายิกา, | บุคคล, อาชีพ | |
ช่างติดกระจก |
น. กาจโยชก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างตีเหล็กเกือกม้า |
น. อสฺสปาทุกฆาฏก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างต่อรถ |
น. รถการ. | บุคคล, อาชีพ, พาหนะและส่วนประกอบ | ||
ช่างต่อเรือ |
น. นาวากร. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างถ่ายรูป |
น. ฉายารูปสิปฺปี. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างทอง |
น. กมฺมาร. นาฬินฺธม. สุวณฺณการ. | บุคคล, อาชีพ |