พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย		ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
ความแค้น		น. อุปนาห. พทฺธเวร.
ความแตกต่าง		น. นานตา, นานตฺต., นานตฺตตา, นานากรณ., ปเภท. เวมตฺต., วิเสส. วิเสสน., โวการ. อนฺตร.,
ความแตกต่างแห่งความหมาย		น. อตฺถนฺตร.,
ความแทรก		น. อุปวากฺย.,
ความแน่นอน		น. นิยามตา,
ความแน่วแน่ในอารมณ์		น. อปฺปนา,
ความโง่เขลา		น. พาลตา, พาลฺย., มนฺทิย., มุฬฺหกมฺม.,
ความโน้มถ่วง		น. อากฑฺฒน.,
ความโบราณ		น. คตโวหารตฺต., อปฺปจาร.
ความใคร่		น. กาม. นิกาม. กนฺติ, ปริยตฺต.,
ความในใจ		น. มโนภู.
ความไพเราะที่เกิดจากเสียง		น. สุขุมุจฺจารณ., สิลิฏฺฐกรตา,
ความไม่มีโทษ		น. อนวชฺชตา,
ความไม่สงบ		น. อนุปสม. อายาส.
ความไม่เห็นแก่ตัว		น. ปรหิตกามตา,
ควาย		น. มหิส. มหึส. มหีส. ลุลาย. ตุรงฺคาริ.	สัตว์, ควาย
ควายป่า		น. มหึส. ลุลาย.	สัตว์, ควาย
ควินิน	(quinine)	น. ชรนาสโกสธ.,	ยา
คว่ำ		น. อโธมุขีกรณ., อวกุชฺช. ก. อโธมุขีกโรติ อวกุชฺชติ นิกฺกุชฺชติ กวิ. อโธมุขํ
คว่ำคู่ต่อสู้		สำ. ภูมิยํ ปาเตติ

บรรณานุกรม: 1) พจนานุกรม ไทย-บาลี, 2559, พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.9). 2) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2554.

อักษรย่อ: น. (นาม), ค. (คุณนาม), ก. (กิริยา), กกิ. (กิริยากิตก์), วิ. (ศัพท์ที่ลงวิภัตตินาม), กวิ. (กริยาวิเสสนะ), นิ. (นิบาต), อุป. (อุปสัค), อุ. (อุทาหรณ์), สำ. (สำนวน), สพ. (สัพพนาม)
เครื่องหมายลิงค์: ใช้ . และ/หรือ , ท้ายคำ เป็นเครื่องหมาย เช่น . (ปุงลิงค์) , (อิตถีลิงค์) ., (นปุงสกลิงค์) .., (ปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์) ,. (อิตถีลิงค์และปุงลิงค์) ,., (อิตถีลิงค์และนปุงสกลิงค์) เช่น ปุริส. เป็น ปุงลิงค์ อสฺสา, เป็น อิตถีลิงค์ ตาลมูล., เป็น นปุงสกลิงค์

บันทึกแก้คำผิด