พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ความสำราญ |
น. ผาสุ.., ผาสุก.., สุข., | |||
ความสำเร็จ |
น. อิทฺธิ, นิฏฺฐา, นิฏฺฐาน., คติ, นิปตฺติ, นิปฺผตฺติ, นิปฺผาทน., ปสิทฺธิ, ปาร. อิชฺฌน., สมิทฺธ., สมิทฺธิ, สมิชฺฌน., สมฺปาท. สาธน., สิชฺฌน., โวสาน., | |||
ความสิ้นกัป |
น. สํวฏฺฏ. | |||
ความสิ้นไป |
น. ขย. | |||
ความสุข |
น. สุข., สุขิตตฺต., | |||
ความสุขุม |
น. ปุพฺพวิจารณา, ปฐมจินฺตา, | |||
ความสุุขอย่างยิ่ง |
น. ปรมสุข., | |||
ความสูง |
น. อุพฺเพธ. อุจฺจย. อาโรหปริณาห. | |||
ความหนาว |
น. สีต., | |||
ความหมั่นไส้ |
(ชัง) | น. ชิคุจฺฉา, อจฺจุสูยา, วิทฺเทส. วิทฺเทสน., | ||
ความหมาย |
น. อตฺถ. เนยฺยตฺถ. อธิปฺปาย. | |||
ความหมายทั่วไป |
น. อธิปฺปาย. ภาวตฺถ. | |||
ความหยาบกระด้าง |
น. กุรูร., กกฺขฬตฺต., ขรตฺต., นิฏฺฐุรตา, สาเฐยฺย., สาเถยฺย., กกฺขฬตา, | |||
ความหยิ่ง |
น. คพฺพ. คพฺพน. | |||
ความหลง |
น. โมห. อวิชฺชา, อญาณ., | |||
ความหลัง |
น. อนุสฺสรณ., | |||
ความหลับ |
น. โสปฺป., ตนฺทิ, | |||
ความหลากหลาย |
น. พหุตา, พหุตฺต., อเนกตา, วิวิธตฺต., นานตฺต., ปเภท. | |||
ความหวัง |
น. อาสา, อาสึสน., กงฺขา, อากงฺขา, ปฏิกงฺขา, | |||
ความหวังดี |
น. อตฺถกามตา, หิตกามตา, อนุกูลตา, วุฑฺฒิยาสา, |